DUNO 1 - Haaglandia 1 0-1 (0-0), na verlenging. Tweede wedstrijd tweede ronde nacompetitie, zaterdag 8 juni 2013
FOTO'S DAAN DE LIGT >>>.
Gevoel en verstand streden zaterdag 8 juni na afloop van DUNO 1 - Haaglandia 1 (0-1) om voorrang.
Gevoel:
- zo dichtbij en dan niet promoveren;
- trots op alles wat je op deze dag om je heen ziet: van stewards namens DUNO 5, Harold, Peter en anderen bij de toegangspoort, Arie Taal, Hotelschool-studentenen heel veel anderen die tot heel laat aan een recordomzet in de huiskamer werken, mevrouw Mahieu die tientallen gasten van binnen en buiten de club ontvangt in het sponsorhome, Antonio en Wouter aan de buitenbar,en zo is de rij nog veel langer;
- spelers zoveel inzet zien plegen, en dan die teleurgestelde gezichten;
- trainer Dick Boereboom die voor de camera oprecht trots is op wat zijn manschappen hebben laten zien;
- blij zijn met de spelers van DUNO 2 die tijdens de wedstrijd van het eerste terecht blij hun promotie met iedereen delen;
- oud-tegenstander Hellevoetsluis die op de voet meeleeft en DUNO na tweemaal45 minuten en alweer een verlenging feliciteert met een prachtig seizoen;
- opnieuw die fijne klanken te horen van de drumband, geregeld door assistent-trainer Rene Noort;
-een kleine duizend man te zien genieten, van dakterras tot huiskamer;
- zoveel mensen bij elkaar en geen wanklank te horen, louter sportiviteit.
Verstand:
- Haaglandia oogde in dit duel iets fitter,pakte inde reguliere competitie heel wat punten meer dan DUNO, enfin: op hun promotie ten koste van DUNO is niks aan te merken;
- volgend seizoen opnieuw in de tweede klasse, met veel bekende tegenstanders, met nieuwe aanwinsten en zonder directe concurrenten Forum Sport en Haaglandia - die we beide feliciteren - en dat biedt volop nieuwe kansen;
- onder leiding van Dick Boereboom en Rene Noortna hun debuutjaar bij DUNO nu werken aan een structureel nog beter elftal dat hoge ogen gooiten meedoet om de bovenste plaatsen. Dat kan veelbeter in de tweede klasse en leidt vast tot een indrukwekkend seizoen;
- DUNO 2 promoveert wel en speelt, net als DUNO 1, nu in de (reserve) tweede klasse. Ook dat is structureel een heel goede ontwikkeling te noemen. We trekken nu weer gelijk op en kunnen van daaruit de blik omhoog richten.
Maar ja, gevoelsmensen als we zijn: op deze zondagochtend - na feesten, verdriet delen, trots delen en nog veel meer - zouden we niet eerlijk zijn door niet te bekennen dat we graag hadden willen winnen van Haaglandia. Misschien moeten er nog een paar dagen overheen gaan, wil het verstand het gaan winnen. Ver weg, dus hij kon er niet bij zijn, sprak oud-voorzitter en verslagschrijver Rob Leenheer dat al uit: even treuren, maar door de tranen heen ga je al snel de vrolijkheid van dit seizoen weer zien. Een seizoen dat echt fantastisch was, met een gehoopte promotie van DUNO 2 die realiteit werd (uitgangspunt dus vervuld) en een even helse als spannende nacompetitiestrijd van DUNO 1. Goed voor spelers en club. Misschien, omdat hij stukken ouder is, komt Rob op zulke momenten wat sneller tot dat inzicht. Of omdat hij aan een Franse wijn zit op een zonnig uitzichtpunt, ver weg van de bloemen, slingers, het vuurwerk en de fans die wij konden horen en zien.
Wij zitten op deze zondagochtend met op papier toch nog wel een hele rij kansen voor DUNO; dus als, mits en misschien, eventueel, toch... Wat hadden we dan...
De ogenblikken die je het meest bij blijven zijn:
- 88ste minuut: Jedsel Markes kopt de bal maar net langs de kruising van het Haaglandia-doel;
- 50ste minuut: Jordy Selder schiet de bal uit een fabelachtige voorzet van Lourens van Oers op de paal;
- 35ste minuut: Jedsel Markes slaagt er maar weer eens in zich aan z'n tegenstander te onttrekken, gaat alleen door en ziet de bal stuiten op de voet van de Haaglandia-doelman.
Driemaal had DUNO een voorsprong echt voor het grijpen en kwam het er net niet van.
Vanzelfsprekend zette Haaglandia daar ook een paar goede kansen tegenover. Op die momenten was het voornamelijk aan doelman Murat Ozcan te danken dat DUNO niet op achterstand kwam. Zoals in de 47ste minuut toen hij met z'n vuisten redding bracht op een schot vanaf twintig meter afstand. Of in de 69ste minuut, toen "Mo" de bal uit de kruising ranselde. Ook in de eerste verlenging onderscheidde onze doelman zich door de bal nog net aan de goede zijde van de doellijn weg te slaan. Wat hadden we die kleine, sterke sluitpost deze zaterdag zijn moment of fame gegund tijdens een beslissende strafschopreeks.
Zover kwam het dus net niet, omdat Haaglandia in de 3de minuut van de tweede verlenging de bal wel achter Murat kreeg. Op links kon een aanvaller wegdraaien, omdraaien en alsnog voorzetten, waar Andre Rumampuk de bal net over de vallende doelman van DUNO kreeg: 0-1. Nu zijn we bij DUNO wel wat gewend in nacompetities, maar zo spectaculair als tegen Hellevoetsluis werd het nu niet meer. Zodat Haaglandia na 120 minuten bij het laatste fluitsignaal de vuisten in de lucht kon doen:promotie bereikt!
En datalles na een duel waarin DUNO bijzonder sterk begon, gaandeweg de eerste helft Haaglandia wat meer langszij zag komen en in de tweede helft moest toestaan dat de tegenstander het heft in handen nam. Daarbij speelde het windvoordeel voor de rust wel eenrol, zoals Haaglandia daar na de doelwisseling van kon profiteren. DUNO had al na vier minuten een goede kans toen de bal uit een vrije trap van Kevin Hess maar net tot hoekschop verwerkt kon worden.En daarna belandde de bal uit die corner van Jordy Selder maar net niet rechtstreeks in het doel.
Aan de andere kant schoot Haaglandia in de 34ste minuut maar net naast en had het op slag van rust ook nog 0-1 voor de gasten kunnen worden, bij een inzetdie slechts een paar centimeter aan de voor DUNO goede kant van de paal belandde.Dat gebeurde allemaal op een volgepakt Haagsche Dynamiek, er werden een kleine duizend toeschouwers geteld, en in een wedstrijd waarin scheidsrechterVan der Perk foutloos floot. Daarover: Met Van der Perk en zijn assistenten stond er andermaal een uitstekend leidend trio. De KNVB is er toch in geslaagd in deze cruciale seizoensfase die nacompetitie heetprima leidsmannen af te vaardigen. En dat mag zeker ook worden genoemd.
DUNO deed het tot dan toe uitstekend. In een opstelling met Murat Ozcan, Michail Toet, Richard Schaaphok, Koen Zonneveld, Kevin Hess, Lourens van Oers, Jordy Selder, Paul Droppert, Roy Heikoop, Jedsel Markes en Payo Wiel (later met Remco van Weeren voor Roy en Björn van Nierop voor Jordy) stond er een team dat de misschien betere individuele kwaliteit van Haaglandia met tomeloze inzet compenseerde. Je mag hier vooral de hernieuwde aanwezigheid van Paul Droppert en Roy Heikoop natuurlijk noemen. Noodgedwongen invallers vanuit DUNO 4 voor de uitbeurt bij Haaglandia, maar wegens groot succes daar opnieuw van de partij. Ze speelden alsof ze niet anders hadden gedaan in DUNO 1 dit seizoen. Langs de zijlijn stonden Nick Heikoop (geblesseerd) en Stephan van der Kruk (geschorst) zich te verbijten. Hun steun eerder dit seizoen is groot geweest. En dan nog iets: door zijn rode kaart 's ochtends bij het tweede elftal mocht JP Rouffaer niet meer op de bank als reservedoelman. In Sander Tomeij (top!) werd een snelle invaller-op-de-bank gevonden. Waar ook Donny van den Hoogenband en Elias Coenders hun bijdrage hadden.
Na de pauze begon Haaglandia zoals gezegd sterk. Met een reddende "Mo"op een schot van twintig meter al in de 47ste minuut en nog geen zestig tellen later een schot van Haaglandia waarna de bal op de kruising uiteen spatte. Daarna deed DUNO zeker wat terug, met de knal van Jordy Selder op de paal tot gevolg. In die fase werd DUNO wat slordig in balbezit, met veel balverlies tot gevolg. Het temperament in het veld, de eindeloze inzet kon wel voor veel compensatie zorgen. Met drie kopballen (74. Haaglandia net over, 80. en 88. Jedsel net niet raak) eindigde de reguliere speeltijd en werd de slijtageslag ingezet. Daarin wist Haaglandia dus wel het net te vinden.
Welbeschouwd hebben we er een prachtig seizoen op zitten met de DUNO-selectie.
Met blijdschap over de promotie van ons tweede elftal.
Met vrolijke gevoelens aan een superspannende nacompetitie.
Met een weer teruggekeerde Dick Boereboom die dit seizoen heel ziek was. Gezondheid boven alles.
Met Rob Steensma, Rob van Huijzen, Jan Ponsen, Arno Leinweber, Kees Buis, Bianca Velders, Peter Vonk, Maarten Speets en Eric Pijeals begeleidingsteam eromheen.
Met Rene Noort, Willem Kuiper en Dennis Manschot als assistent-trainers op het veld.
Met Rob Leenheer als verslagschrijver, vooral van de verloren duels (die hij dan wel vol lichtpuntjes aan het papier toevertrouwde).
Met fotograaf Daan de Ligt, immer paraat.
Met Harold, Peter en anderen aan de toegangspoort.
Met mevrouw Mahieu in de bestuurskamer voor de ontvangst.
Met Rob, Leen en Wim als trouwe ontvangers in die bestuurskamer.
Jan van Deventer voor de ontvangst van de scheidsrechters.
Met Peter Pije voor de ballen.
Met wie-we-nu-niet-bij-naam noemen en bijdroeg.
Bovenal: met een DUNO-selectie die er onderling een geweldig leuk jaar van maakte en absoluut boven zichzelf uitgroeide.
Complimenten voor een prachtig seizoen 2012 - 2013. Op naar een zomer en een nieuwe voetbaljaargang.
Het was mooi zo.
Henk Ruijl
