En dat terwijl DUNO 9 minuten voor tijd op een 1-0 voorsprong was gekomen door Koen Zonneveld. Hij tikte technisch zeer fraai een vrije trap van Gino Kos van dichtbij en onhoudbaar in. Die voorsprong én het zicht op een overwinning, een overwinning die gezien de stand op de ranglijst ontzettend hard nodig was, was een heerlijk vooruitzicht voor de spelers en technische staf. DUNO verkeert in een allesbeslissende fase van de competitie en een overwinning op Houtwijk zou een flinke stap in de goede richting zijn geweest.
Een sportief gezien forse, zeer forse domper dus waar spelers en technische staf wel even tijd voor nodig zullen hebben om zich weer op te richten. Want, nogmaals, wat was DUNO zeer dichtbij die noodzakelijke overwinning geweest .Zonder de geschorste en geblesseerde Kevin Hess, Nick Heikoop en Danny van der Zwan en zonder de afwezige Erwin van der Harst, Elyseo van de Graaf en Wesley Swikker moest DUNO het opnemen tegen het dit seizoen verrassend degelijke Houtwijk.
Bovenaanzicht bij DUNO-Houtwijk.
Het moet gezegd, ex-DUNO trainer Patrick Demmers heeft het goed voor elkaar gekregen bij Houtwijk. Hij heeft een degelijk en vooral gedisciplineerd spelend team samengesteld waarin zijn hand duidelijk zichtbaar is. Dat is een prestatie. Eveneens voormalige DUNO-spelers als Björn van Nierop, Jeffrey Kuiper, Richard Schaaphok en Jerry van Nierop maken onderdeel uit van dit Houtwijk. Ibrahim Matla zat als leider en oud DUNO'er op de bank bij Houtwijk.
Ook Jan Eversdijk was als gastheer van Houtwijk weer op voor hem bekend terrein en Jan had het hierbij zichtbaar naar zijn zin. Genoeg sentiment voor een heuse derby dus. Een derby, onder ideale weersomstandigheden met veel publiek, die er eigenlijk helemaal niet uitkwam op de laatste 10 minuten na. Beide ploegen speelden zeer ondermaats en onder hun eigenlijke niveau. Houtwijk had en heeft natuurlijk alle gelegenheid om rustig naar het einde van de competitie te spelen met weliswaar het streven om zo hoog mogelijk te eindigen, de reeds in bezit zijnde periodetitel is al binnen en vergoedt veel. DUNO daarentegen maakt een moeilijk seizoen door en, dat is inmiddels de ervaring, sprokkelt moeizaam de puntjes bij elkaar.
Niet een van zwakkeren
DUNO is zeker niet een van de zwakkere ploegen in de 3e klasse C en hoeft ook niet te degraderen. De realiteit echter is anders, het zal de komende weken iedere wedstrijd weer moeten blijven knokken om rechtstreekse degradatie te ontlopen. Geen derby dus, geen wedstrijd waarin op een sportieve wijze de messen werden geslepen, geen wedstrijd dus waar op het randje werd gespeeld en waar persoonlijke duels werden uitgevochten. DUNO en Houtwijk wilden wel maar konden vanmiddag niet meer opbrengen dan een matte en soms zelfs saaie wedstrijd.
Bij DUNO liet Jonathan Roeleveld op momenten zien dat hij veel in huis heeft. Bij Houtwijk was het ex-DUNO speler Richard Schaaphok die de lijnen uitzette en zich de beste speler van Houtwijk toonde. Het enige moment in de eerste helft dat noemenswaardig mag worden genoemd was het feit dat diezelfde Jonathan Roeleveld in de 30e minuut een bal van de lijn haalde. Verder gebeurde er niet veel.
De tweede helft onderscheidde zich enigszins van de eerste helft. In de 54e minuut brak Gino Kos op de rechterkant goed door maar zag dat zijn eveneens goede voorzet ‘in het niets' verdwijnen. Jeffrey van Vliet moest twee minuten later redding brengen op een schot van Richard Schaaphok en 1 minuut later moest doelman Tobias Wijling redding brengen op een schot van Koen Zonneveld. Tot de 81e minuut leek de matte wedstrijd in een doelpuntloos gelijkspel te eindigen tot dat fraaie maar ook onverwachte doelpunt van Koen Zonneveld.
In die laatste 10 minuten drong Houtwijk fel aan en probeerde het DUNO onder druk te zetten. Een ongelukkige overtreding van Jonathan Roeleveld betekende zijn 2e gele kaart waardoor DUNO de laatste 5 minuten met 10 man verder moest. DUNO kon aanvallend geen potten meer breken en leek verdedigend aardig stand te houden tot die voor DUNO zeer vervelende 91e minuut. In de resterende minuut kreeg ook Paul Droppert volledig onnodig zijn tweede gele kaart en kon ook Paul voortijdig gaan douchen.
Hiermee werd bewezen dat scheidsrechter Ivar Gieles als oud DUNO-speler geen enkel sentiment toonde en conform de regels zijn beslissingen nam. Op het verdere wedstrijdverloop had deze laatste uitsluiting geen invloed meer, daarvoor was de tijd te kort. Voor nu geldt dat DUNO deze forse domper moet verwerken en toe moet werken naar weer een belangrijke wedstrijd in en tegen Honselersdijk.
Wekelijks wordt het een finalewedstrijd, wekelijks de absolute wil en drive om te winnen, wekelijks met elkaar alles eruit halen wat erin zit en wekelijks blijven investeren in het teambelang. Dat is waar de komende weken spelers en technische staf voor staan.
Aan de steun vanuit de vereniging zal het niet liggen.
Heel veel succes gewenst,
Rob Leenheer
