VERSLAG EN FOTO'S: Youngsters DUNO 1 slaan hun slag: 4-1

En zo is het natuurlijk. Werden we vorig seizoen niet verwend met zeges, deze 4-1 is even welkom, overtuigend als lekker. Behaald door, zo stellen we allereerst vast, een heel jong DUNO-elftal. Met Joeri van Leeuwen (20), Evert Steinvoort (21), Jordy Navarro (19), Rodion Bob Pont (21), Yunus Demirocak (19), Shiva Jagroep (19) en de invallers Kai Boode (20) en Damian Baarle (19) beschikt DUNO over een geweldig stel youngsters-met-toekomst. Gevoegd bij de ook al niet heel oude Sylvester Jubitana (22), Elyseo van de Graaf (24) en Wesley Swikker (25) is het goed dat we ook nog wat routiniers hebben, met doelman en aanvoerder Jeffrey van Vliet (32), Remco van Weeren (30) en Foeat Stolk (31).

LEES OOK: DUNO-TV, DUNO-aanvoerder Jeffrey van Vliet opgelucht na zege

Hoe dan ook: een over het algemeen goed jong stel, waarmee we dit seizoen een nieuwe start maken. Zonder gevestigde namen, DUNO'ers die hun sporen hebben verdiend, als Paul Droppert, Nick Heikoop, Danny van der Zwan en, om ook niet te vergeten, bijvoorbeeld Michaïl Toet staat er een vrijwel compleet nieuwe lichting. Waarbij we de hoop mogen hebben dat het spel elke week zo leuk is als tegen Vredenburch, maar we ook realistisch moeten zijn en geen wonderen kunnen verwachten. Fijn was het wel dat DUNO erin slaagde een vroege tegengoal mentaal sterk te verwerken. Want waar wij ten aanval togen, was het Vredenburch dat na negen minuten de 0-1 liet aantekenen. Daarvoor was wel een misverstand in onze defensie nodig. Waarbij de les mag zijn dat het niet echt handig is wanneer verdedigers de doelman gaan coachen. De Rijswijkse ploeg profiteerde optimaal van de fout en legde de 0-1 binnen.

Fijn voor Vredenburch en sneu voor DUNO, dat nu juist zo sterk was begonnen. Eerst was het Wesley Swikker die zich bijna onsterfelijk maakte door de vroegste openingsgoal van het seizoen ooit bijna binnen te tikken. Hij kon nog binnen de eerste minuut van de wedstrijd alleen doorgaan, maar stuitte op Vredenburch-goalie Dylan Voeten, die alert reageerde op Wesleys inzet. Zes minuten later stelde Wesley spits Foeat Stolk in staat om het openingsdoelpunt te maken, maar zijn inzet smoorde in de defensie van de gasten. En dus stond niet DUNO na tien minuten op voorsprong, maar Vredenburch. Anders dan vorig seizoen over het algemeen gebeurde, zag je DUNO nu niet in mineur verdergaan. Sterker nog, de youngsters pakten het samen met de ervaren spelers op en lieten de bal voortvarend rondgaan. Vredenburch, dat naar DUNO was gekomen in shirts zonder rugnummers, moest in het defensief en zou - zo wisten we toen nog niet - nauwelijks nog een kans krijgen.

Er ontspon zich een voor DUNO prima wedstrijd, onder regie van de veelbelovende scheidsrechter Van Dis, die na enkele jaren zijn rentree als leidsman maakte. Waar de arbiter het duel goed aanvoelde, zag je dat de DUNO'ers ook begrepen hoe deze wedstrijd gespeeld moest worden. Jong of niet: hier kwam wel enig voetbalgogme om de hoek kijken.

Daarom stond het na 17 minuten 1-1. Evert Steinvoort, teruggekomen na blessureleed, was als doelpuntenmaker door het dolle heen en liep onmiddellijk naar verzorger Kees Buis om hem te laten delen in de feestvreugde. Verdediger Evert had even daarvoor het laatste tikje aan de bal gegeven op een inzet van Foeat, nadat DUNO even eerder een hoekschop had mogen nemen. De gelijkmaker werd uitbundig gevierd en was de opmaat tot veel meer moois. Want we mogen dan een stap terug hebben moeten zetten, ook winnen in de vierde klasse is gewoon erg leuk. En die overwinning zat er aan te komen, zo voelde je.

Met Jef op doel, Joeri, Remco, Evert en aanwinst Jordy achterin stond het defensief heel aardig. Rodion, Sylvester en Shiva - terug bij z'n oude club - hadden het middenveld gaandeweg goed onder controle, terwijl Wesley en Yunus het voorin vlot deden verlopen. Om spits Foeat niet te vergeten. Voor wat oudere DUNO'ers roept hij herinneringen op aan good-old Joost van Beek; het ziet er dan soms misschien wat houterig uit - sorry Foeat - het zijn type spitsen van wie je weet: ze gaan als de brandweer, verzaken nooit en scoren altijd wel. Voet ertussen, been uitgestrekt, een rake kopbal: spitsen die voor elke verdediger lastig te bestrijden zijn. Foeat liet dat in de 38ste minuut ook blijken: hij zette z'n hoofd stevig tegen de bal, die Jordy uit een voorzet-op-maat vanaf links perfect bij Foeat liet belanden: 2-1. Dat we toen op voorsprong kwamen, hadden we wel te danken aan twee momenten die voor DUNO goed uitpakten. Eerst mochten we niet mopperen dat wat trekwerk in de zestien niet werd bestraft met een strafschop tegen. Iets later zette doelman Jeffrey zijn voet prima tegen een bal, die anders het doel was ingegaan.

Na rust kwam Elyseo van de Graaf voor Sylvester Jubitana, laatstgenoemde werkt er hard aan om helemaal fit te worden en dat gaat de goede kant op. Met Elyseo kreeg DUNO nog meer vat op het spel van de tegenstander, het leidde na 12 minuten in de tweede helft tot een fraaie 3-1. Wesley Swikker speelde Foeat Stolk aan, die vervolgens beheerst binnenschoot. Maar DUNO had te vroeg gejuicht. Scheidsrechter Van Dis kon niets anders doen dan op het vlagsignaal van de grensrechter afgaan, ook al was er geheel geen sprake van buitenspel. Geen 3-1 dus, maar het zou niet lang meer duren.

De minuten van Yunus Demirocak braken aan. Yunus heeft de afgelopen weken flink moeten wennen aan tempo, balbezit, bal afgeven, niet alleen gaan, wel alleen gaan, enfin: de juiste keuzes maken. We hebben hem daarin kunnen zien groeien. Zozeer dat hij na afloop van dit duel als gevierde speler van het veld kon gaan. Een groeidiamant die het snel kan leren. Eerst was het Wesley - overal opduikend vandaag - die Yunus in staat stelde de 3-1 binnen te tikken. Dat gebeurde in de 26ste minuut. Zestig tellen later was het beslist, na de mooiste actie van de wedstrijd. Yunus koos ervoor alleen door te gaan, ditmaal een wijs besluit, omspeelde de doelman en schoot vanuit schier onmogelijke positie raak: 4-1. Een heel knap doelpunt dat liet zien dat hij de kunst van juiste keuzes maken snel leert.

Alles bij elkaar eindigde het duel zo in een heerlijke overwinning voor DUNO, op een lekkere nazomerse dag. Die 4-1 is binnen, met dank aan een stel fitte, leergierige youngsters en slimme routiniers. Die combinatie mag ons hoop doen koesteren op een leuk vervolg, te beginnen komende zaterdag bij de nieuwe club SV Madestein, een ploeg die in de voorbereiding indruk maakte. Met het bevlogen spel tegen Vredenburch in gedachten mag er naast de roep om realisme ook sprake zijn van enig optimisme.

Henk Ruijl