Hoewel we in beginsel over meer dan genoeg wissels beschikten bleek deze voorraad als sneeuw voor de zon te zijn geslonken vlak voor de wedstrijd. Onze David moesten we deze week afstaan aan DUNO 1. Altijd leuk voor spelers van DUNO 2 om een keer mee te mogen met DUNO 1 omdat het toch op de een of andere manier spelers hoort te blijven motiveren. Gun het ze dan ook zeker en allemaal maar toch moet het mij, als objectieve verslaggever, van het hart dat ik de keuze van deze week niet helemaal kan plaatsen noch kan begrijpen. In het begin van het seizoen werd immers duidelijk verkondigt "opkomst wordt beloond". Welnu bij de leiding van onze selectie is het dan, buiten communicatie, toch ook een tikkeltje treurig gesteld daar waar het gaat om het hebben van totaaloverzicht of het houden van eigen woord. Als je meerdere malen en zelfs na waarschuwingen te laat verschijnt en blijft verschijnen op te spelen wedstrijden, lijkt dit nu ineens blijkbaar een voorwaarde te zijn op basis waarvan aangeschoven kan worden bij DUNO 1. Uiteraard zal er nu een hele ingewikkelde en vooral technische achterliggende gedachten aan ten grondslag liggen en laten we dat daar dan ook maar vooral op houden, 1 plus 1 is tenslotte voor sommige mensen 3 ;-)
Onze Colin moest helaas afhaken wegen een blessure aan de pols waardoor hij de keepershandschoenen moest doorgeven aan onze reserve keeper Tidde. Colin wensen we uiteraard beterschap en een goed herstel toe. Dat onze Tidde ook verdienstelijk kan keepen had hij al bewezen. De heren hadden er zin in en we begonnen dan ook zeker voortvarend aan de wedstrijd. Er stond tenslotte wat op het spel (onze eigen gemaakte doelstelling:-) Er werd goed samengewerkt en dat betekent dat er al redelijk snel een bal in het netje van onze tegenstander kon worden gelegd. Ricardo (foto) deed dit beheerst met een fraai lobje. Onze tegenstander ontwaakte hierdoor en kwam dan ook meer tot actie. Hoewel het voetbal van ons DUNO 2 er verzorgder uitzag dan dat van onze tegenstander, was de overigens sportieve felheid in het spel meer aanwezig bij SV Loosduinen.
Onze tegenstander wist soms goed door onze verdedigende linies heen te breken maar meerdere keren kon de aanval onschadelijk worden gemaakt door onze verdediging en onze keeper. Helaas was er ook 1 moment waarbij de bal niet doordacht uit de 16 meter werd weggewerkt en deze viel dan ook ten prooi aan een aanvaller van SV Loosduinen die dit moment gebruikte om de stand gelijk te kunnen trekken. De bal kwam tegen ons net en de stand was 1-1 Dit was ook de stand waarmee we de rust in zijn gegaan.
De tweede helft zijn we weer netjes van start gegaan en besloten er weer voor te gaan. We bleven technisch gezien beter voetballen maar de felheid waarmee onze tegenstander zich bediende nam ook toe want SV Loosduinen besloot ook voor de punten te gaan. Moet ook gezegd worden dat ze een hele snelle speler in hun voorhoede hadden. Daarbij hadden ze Roy de Geus, overigens een oud DUNO jeugdspeler ;-) op de bank te hebben. Prima kerel maar een vos verleert zijn haren en niet zijn streken en dat hebben we gezien toen SV Loosduinen hem in het spel betrokken. De eerste gele kaart was al snel een feit en de tweede en daarbij de rode kaart ook.
Hoewel we hard zijn blijven werken raakten we ook zichtbaar meer vermoeit. Waar we in eerste instantie prima op elkaar bleven aansluiten, begonnen toch echt ruimtes te ontstaan. Daardoor kon onze tegenstander weer gevaarlijk worden en dat werden ze uiteindelijk ook. Ze wisten door de verdediging heen te breken en zo ontstond er een hele gevaarlijke situatie voor ons doel. In een uiterste poging een verdedigende actie uit te voeren was het onze locomotief Kevin die de aanval uiteindelijk onschadelijk wist te maken. Onschadelijk is wellicht niet het juiste woord want het bleek slechts uitstel te zijn. De scheidsrechter was de actie van onze locomotief Kevin niet ontgaan. Tuurlijk was het een ultieme poging van Kevin maar dat de bal vervolgens op de stip kwam te liggen was het gevolg hiervan en voor zover ik kon beoordelen, was dit ook een terechte beslissing.
De strafschop werd genomen en Tidde reageerde uiterst adequaat. Hij dook de juiste richting op en met zijn vingers wist hij de bal een ferme tik te geven. De kracht waarmee de bal geschoten werd, bleek helaas net iets teveel om de bal echt uit het doel te kunnen vegen. De bal vloog via de vingertoppen van onze Tidde via de binnenkant van de paal het net in waardoor de stand op 1-2 kwam te staan.
SV Loosduinen besloot deze stand met de nodige felheid te blijven handhaven en wij stelden er te weinig tegenover om met onze koppies te blijven ballen. Speeltijd die we beter konden gebruiken om te spelen verbruikte we met kleine protestjes en discussies waardoor we uiteindelijk niet meer goed in het spel konden komen helaas.
Was het een wedstrijd waar we met enige tevredenheid op kunnen terugkijken? Ikzelf vind van wel. We hebben hard gewerkt met ons allen en op zich een leuke pot voetbal laten zien. We hebben bijna ons gezamenlijke afgesproken doel weten te bereiken en ben dan ook echt trots op jullie allemaal.
Tot volgende week !
Bob
