Hoewel DUNO wint, is het om vijf voor half vijf geen euforisch elftal dat van het oude veld van grootmacht LenS stapt. Daarvoor is het, om naar die roemruchte club te verwijzen, te weinig Lenig, EN te weinig Snel geweest. Komt nog eens bij dat een rode kaart, in de 86ste minuut gegeven aan een speler van de thuisclub, voor enige wanorde zorgt; een afkoelingsperiode bovendien. De arbiter van dienst besluit daarna om, als de emoties zijn verdwenen, de wedstrijd gewoon af te maken. En dat gebeurt, zoals het kan en hoort. DUNO wint, met 1-3 en kan weer omhoog kijken. Maar de stemming is logischerwijs niet euforisch.
Als een malle
De vier doelpunten van het duel GSC Esdo tegen DUNO vallen allemaal in de eerste helft. En wie een paar minuten te laat arriveert heeft al twee DUNO-goals gemist. DUNO gaat als een malle van start. Eerst is het Jop Imhann die behendig scoort, nadat Elyseo van de Graaf een weergaloze pass heeft afgeleverd. Dan hebben we precies 180 tellen gespeeld. Binnen tien minuten staat de 0-2 op het denkbeeldige scorebord. Ditmaal is het Rodion Pont die hard uithaalt, nadat Donny van den Hoogenband een prachtige voorzet heeft gegeven. Nul tegen twee na 600 seconden, een afstraffing voor de thuisclub dreigt.
Rodion Pont haalt uit voor de 0-2.
Dat het zover uiteindelijk niet komt, is omdat GSC Esdo - toch vooraf negen punten uit vier duels - zich herstelt van een dramatische openingsfase en DUNO er niet helemaal lekker in slaagt om het veldoverwicht en de kansen om te zetten in doelpunten. Het wordt in de 40ste minuut wel 0-3 als opnieuw Elyseo de voorzet geeft en nu Brian Bloemink van dichtbij afrondt. Het duel lijkt beslist, zeker als Koen Zonneveld op slag van rust uit een magnifieke omhaal de 0-4 lijkt te maken. Helaas voor DUNO ranselt de doelman de bal weg en wordt het een minuut later 1-3: even niet opletten achterin en doelman Jeffrey van Vliet is kansloos. Daarmee is de spanning in de wedstrijd wel weer terug.
Razendsnelle Donny
In 45 minuten is er zo heel veel gebeurd, en dan hebben we nog niet eens de kans besproken die de razendsnelle Donny van den Hoogenband bij 0-2 krijgt. Hij slipt door de GSC Esdo-defensie en is dichtbij een doelpunt - de bal belandt net naast. Die Donny trouwens is de revelatie van dit duel. Bij afwezigheid (blessure) van Michael Toet is Donny als rechtsback geposteerd, toch twee linies dichterbij doelman Jef dan normaal gesproken. Maar gewoonlijk-aanvaller doet het uitstekend en levert zelfs aanvallend heel veel impulsen. Aan de andere kant is op links Jordy Navarro op dreef; ook hij kan als back geregeld opstomen.
GSC Esdo tegen DUNO, op roemruchte grond van ex-voetbalclub LenS.
Van dit DUNO-voor-de-rust word je, over het algemeen, heel vrolijk. Trainer Benjamin van der Zwan moet vanaf de zijlijn dan best veel coachen, de spelers luisteren en geven een goede uitvoering. Hoe anders is het na rust. Vrijwel geen bal wordt meer van groen-zwart naar groen-zwart gespeeld en DUNO lijkt conditioneel uit het veld geslagen. Het is dat de thuisclub kans na kans verprutst en DUNO niet mag mopperen dat de uitstekend leidende arbiter een twijfelgeval niet bestraft met een kaart en een strafschop-tegen. Wel vrolijk worden we in die fase van invaller Wesley Swikker, die de geblesseerde Koen Zonneveld vervangt. Wesley sleept en sleurt - en is daarmee na die doelwisseling wel een uitzondering aan DUNO-zijde.
Slappe hap
Gauw vergeten die tweede helft. Wel lering uit trekken. Conditioneel kan en moet het beter en verder mag je, zo waren de meegereisde fans eensgezind, nooit meer zo'n slappe-hap-uitvoering op de mat leggen. Dat is vragen om moeilijkheden. En ja: al die wisselingen, dat komt het spel niet ten goede. Maar ook met invallers, of zelf spelend op een andere positie, zo slecht als na rust hoeft het heus niet te worden. Dat moet je elkaar niet aan doen, bovendien: het is gewoon niet om aan te zien. Heus, dat kan beter.
Doelman Jeffey van Vliet, soms eenzaam.
Alles bij elkaar: de drie punten zijn binnen, gepakt tegen een opponent die dit seizoen in elk geval op eigen veld toch weinig punten gaat inleveren. Dat is dus knap. Fijn: die eerste helft, de inzet en de afronding. Dat wil je elke week wel zien. Die tweede 45 minuten: vergeten, zeker bij DUNO's Bierfest op zaterdagavond niet meer aan denken. En op naar Erasmus, in de stand een soortgenoot - dus ideale kansen om de positie op de ranglijst verder te verbeteren. Succes gewenst alvast.
Henk Ruijl
Opstelling DUNO: Jeffrey van Vliet, Ray Hack, Evert Steinvoort, Jordy Navarro (Erwin van der Harst), Donny van den Hoogenband, Jop Imhann, Koen Zonneveld (Wesley Swikker), Rodion Pont, Elyseo van de Graaf, Foeat Stolk, Brian Bloemink.
