Juist daarom is het zo mooi dat we ook deze zaterdag weer een hartstochtelijk spelend elftal konden aanschouwen. Op de grasmat - alhoewel: veel zand, een bruine bovenlaag, slecht bespeelbaar - van Honselersdijk kon je vanaf de eerste minuut in alle linies de passie en de strijd zien. Voor alles wilden ze winnen, die mannen van Jan Linkerhof en Stephan van der Kruk. Ze dwongen een punt en respect af.
Niet echt meezit
In de wetenschap dat het dan niet echt meezit de laatste weken (vorige week nog een goal tegen in de slotminuut) is het dan toch aanstekelijk om dat enthousiasme waar te nemen. Tegen de Westlanders gingen Koen Zonneveld en Wesley Swikker voorop in de strijd, al realiseer je je al snel dat het noemen van deze namen de anderen eigenlijk onmiddellijk te kort doet.
DUNO verdedigt bij Honselersdijk.
Onverbeten streden ze: Jeffrey van Vliet, Evert Steinvoort, Nick Heikoop, Danny van der Zwan, Michaïl Toet, Gino Kos, Jonathan Roeleveld, Amine Malek, Elyseo van de Graaf en Koen en Wesley dus. In de slotfase zorgden Erwin van der Harst (voor Koen), Ricardo van Calsteren (voor Gino) en Remco van Weeren (voor Evert) nog eens voor nuttige versterking.
Je zou het door die stand bijna vergeten, maar deze jongens zijn nu al vier competitiewedstrijden ongeslagen. Op het verlies bij Semper Altius volgden de winst op Verburch (2-0) en drie gelijke spelen, alledrie met 1-1: GDA, Houtwijk en nu Honselersdijk. Ongeslagen dus en da's knap, je zou hooguit kunnen vermelden dat in al die wedstrijden een overwinning zeker ook mogelijk was geweest.
Kampioen gelijke spelen
En juist daar wringt dus de schoen: DUNO vergaarde de laatste weken gewoon te weinig overwinningen. Want ook voor het verlies bij Semper speelden we al gelijk: 3-3 tegen Naaldwijk. DUNO is in de derde klasse B de ongeëvenaarde kampioen van de gelijke spelen: 9 in totaal. Niet een ploeg behaalde die score. Voeg daar 8 nederlagen en 3 overwinningen aan toe en de lage plek op de ranglijst is verklaard.
De conclusie van het duel bij Honselersdijk ligt geheel in deze lijn: wie DUNO's kansen na de doelwisseling telde, droop na afloop toch weer enigszins teleurgesteld af. Want ja, opnieuw hadden we kunnen winnen. En pas dan maak je echt een sprong op de ranglijst. Het waren achtereenvolgens kopballen van Koen Zonneveld (64ste minuut), Gino Kos (66ste minuut) en een schot van Jonathan Roeleveld (77ste minuut) die de DUNO-fans al vrijwel deden juichen. Toch: net niet.
Wesley Swikker duelleert om de bal.
DUNO begon het duel met een kans voor Gino Kos, onze 18-jarige rechtsbuiten die dit seizoen zijn grote doorbraak beleeft. Gino is al wekenlang in topvorm, snelt over rechts al z'n tegenstanders voorbij en levert vrijwel altijd een pasklare voorzet af. Gino is de schuchterheid voorbij, begint na afloop zelfs praatjes te krijgen en da's mooi om te zien. Hier betaalt zich uit dat het trainersduo Linkerhof/Van der Kruk Gino al lang het vertrouwen gunt.
Maar goed, het was wel lekker geweest als die kleine opdonder na vier minuten een vrije schietkans tot doelpunt had gepromomeerd. Dat lukte jammer genoeg net niet. Honselersdijk benutte het eerste het beste buitenkansje wel. DUNO gaf een hoekschop cadeau en vraag niet hoe: maar de bal strompelde over de doellijn, waarna de sterk fluitende arbiter Van Ekelenburg niks anders kon doen dan de 1-0 noteren.
Veerkracht
Een domper om mee te beginnen, en het zit al niet zo mee. Maar DUNO toonde veerkracht. Na 21 minuten kondigde Koen Zonneveld, weer meesterlijk op dreef, dat concreet aan met een bal die vanaf randje 16 meter op de lat belandde en niet veel later was het 1-1. Het was een prachtgoal! Gino Kos - daar heb je hem weer - lepelde de bal vanaf rechts uiterst zorgvuldig op het hoofd van Wesley Swikker, die jubilerend doelman Tom van Schie (250ste wedstrijd) het nakijken gaf.
Van de weeromstuit liet leider Rob van Huijzen een doosje paracetamol op de grond vallen (ja, het valt niet mee om zonder hoofdpijn leider van DUNO 1 te zijn), maar hij was er niet minder blij om. Mike Toet had de held van de eerste helft kunnen worden wanneer hij de bal uit een vrije trap randje 16 meter net voor rust achter van Schie had geschoten, maar Mikes enthousiasme deed de bal net even wat te hoog belanden.
Honselersdijk zet aan, Mike Toet gaat ingrijpen.
De tweede helft begon met een kans voor Honselersdijk, dat de bal net voorlangs schoot - maar daarna was het alles DUNO dat de klok sloeg. Met dus drie prachtkansen zoals hierboven genoemd en een bijna-tegendoelpunt toen Honselersdijk in de 75ste minuut de ene na de andere bal in het DUNO-strafschopgebied kreeg. Jeffrey van Vliet hield z'n doel gelukkig schoon.
Het slotakkoord was voor de thuisploeg, die nog een goede kans kreeg. Maar wie de samenvatting van dit duel bij de WOS zal bekijken, kan niet anders dan constateren dat DUNO met de volle winst niet overmatig beloond was geweest. Het bleef bij een gelijkspel, zodat die eretitel ons vrijwel niet meer kan ontgaan. Kampioen van de gelijke spelen. Maar als dat verandert in kampioen van de laatste periode zijn we heus niet ontevreden.
Nu een weekje vrijaf (wel oefenvoetbal dinsda thuis tegen HBS 2), dan over twee weken de kraker thuis tegen Die Haghe. Nu al een duel om naar uit te kijken - en niet alleen vanwege de derde helft.
Nog zes wedstrijden te gaan, zes kansen om in de derde klasse te blijven. Als dat gebeurt met het fanatisme, inzet en hartstocht die we vandaag zagen, dan maakt DUNO echt een goede kans dat de missie alsnog slaagt.
Henk Ruijl
