Direct hierna floot scheidsrechter Van Dis voor het einde en zocht een duidelijk teleurgesteld DUNO de kleedkamers op terwijl Laakkwartier nog even de tijd name om op het veld de niet meer verwachtte winst te vieren. DUNO was duidelijk zichtbaar teleurgesteld en dat was meer dan te begrijpen.
Een gelijkspel was dichtbij geweest, de winst in de voorgaande 85 minuten des te meer. Het niet afmaken van de vele grote en kleinere kansen lag hieraan ten grondslag. Ondergetekende heeft niet alle doelkansen bijgehouden maar twee handen vol meer dan goede mogelijkheden konden niet in doelpunten worden omgezet. Opvallend was dat ook alle doelkansen niet tussen de doelpalen eindigden maar naast of meestal over het doel van doelman Michael Stolker. Deze doelman moest pas echt in de 88e minuut voor het eerst handelend optreden door een fraaie kopbal van Wesley Swikker onschadelijk te maken. Dit gegeven was tekenend voor de gebrekkige stootkracht van DUNO.
DUNO speelde overwegend een redelijk tot goede wedstrijd en was Laakkwartier op veel fronten de baas. Laakkwartier was overigens na 5 minuten op voorsprong gekomen door een misverstand in de DUNO-verdediging. Mitchel Kuiper kon hierdoor ongehinderd de 1-0 inschieten. Later zou blijken dat dit in die eerste helft ook de enige kans voor Laakkwartier zou zijn.
Heft in handen
Direct na het doelpunt van Laakkwartier nam DUNO weer het heft in handen en speelde fris en aanvallend voetbal. Zonder tot grote kansen te komen was DUNO de bovenliggende partij. Tussen de 40ste en 45ste minuut kreeg DUNO echter drie levensgrote kansen die geen van allen werden benut. Randy Mackaay, Ricardo van Calsteren en Erwin van der Harst mikten of te hoog of maakten de verkeerde keuzes. DUNO ging hierdoor met een achterstand rusten.
De tweede helft begon DUNO duidelijk met meer lef en overtuiging en drong Laakkwartier al snel in de verdediging. In de 50e en 55e minuut kregen Wesley Swikker en Jop Imhann ieder een fraaie kans op de gelijkmaker maar beiden mikten te hoog. Laakkwartier liet het initiatief duidelijk aan DUNO over en probeerde via de counter de voorsprong verder uit te breiden. DUNO kreeg nog een handvol kansen maar de echte overtuiging bij het afronden ontbrak.
Tot die laatste 5 minuten. Eerst de fraaie kopbal van Wesley Swikker en hierna de naar het leek bevrijdende doelpunt van Evert Steinvoort. Met deze nederlaag komt de vervangende periodetitel voor DUNO niet direct in gevaar, vervelend is deze nederlaag wel. Het gemis van enkele basisspelers als Kevin Hess, Shiva Jagroep (hij denkt na een lange blessureperiode binnenkort weer beschikbaar te zijn), Joery Krijtenberg, Rodion Pont, Remco van Weeren, Eleyseo van de Graaf en Joël van Oeveren werd weliswaar goed opgevangen, het gebrek aan overtuiging bij de afronding zorgde toch voor volstrekt onnodig puntverlies.
De voorsprong op een dit weekend winnend Madestein bedraagt met nog twee wedstrijden te spelen 4 punten. Normaal gesproken voldoende om de vervangende periodetitel veilig te stellen.
We zullen maar stellen dat het verlies van vanmiddag beperkt blijft tot een chagrijnige zaterdagavond.
Komende zaterdag wordt kampioen Duindorp - waarvoor onze felicitaties!! - ontvangen op Haagsche Dynamiek.
Rob Leenheer
Opstelling: Colin Celik, Jordy Navarro, Koen Zonneveld, Evert Steinvoort, Joeri van Leeuwen, Chris Steinvoort (Thomas Huntink), Jop Imhann (Kevin van Loon), Randy Mackaay (David Muhungu), Ricardo van Calsteren, Erwin van der Harst, Wesley Swikker.
