DUNO probeerde, sleurde en deed z'n best - maar kreeg de kous op de kop. De thuisploeg counterde in de 52ste minuut naar de 1-0 voorsprong en een kwartier voor tijd werd het 2-0. Elyseo van de Graaf bracht in het slotkwartier hoop in bange DUNO-harten, maar verder dan een van de doellijn geredde inzet van Evert Steinvoort jr. kwamen we jammer genoeg niet meer. En zo werd de dappere poging om een zege uit het vuur te slepen, afgestraft met een 2-1 verlies. Een kostbare nederlaag, nu we proberen op z'n minst de derde plek vast te houden. Met periodetitels voor de nummers 1 (Duindorp) en 2 (RAS) en vermoedelijk het kampioenschap van een van de twee, is die derde plek goed voor een vervangende periodeprijs.
Door de nederlaag kruipt SV Madestein (dat won bij Laakkwartier) nu tot op 4 punten dichterbij. En zien wij het gat naat boven toe overigens groeien tot 8 punten met RAS en 10 met Duindorp. DUNO werd zo toch een beetje de verliezer van het weekeinde aan kop dat met de heftige regen tijdens de wedstrijd toch al tamelijk wisselvallig verliep. Maar goed, niet getreurd (nou, even dan), nog 7 duels te spelen en we staan die 4 punten nog altijd voor. Komend weekeinde moet DUNO zich zien te herstellen, thuis komt dan De Ster op bezoek.
Das om
De twee tegengoals deden DUNO bij Erasmus dus de das om, daar kon een bijna-goal van Evert in de slotfase geen redding meer aan brengen. Het was beide keren Stefan de Roode die de DUNO-defensie verraste, en beide keren zag die verdediging er niet goed uit. Jammer, want over de gehele wedstrijd genomen hadden we ook best kunnen winnen. Uiteindelijk moesten we het doen met de treffer van Elyseo in de slotfase (prachtige tegendraadse kopbal na een hoekschop van Erwin van der Harst), maar o wat hadden we daarvoor op voorsprong kunnen komen.
In de stromende regen was het diezelfde Elyseo van de Graaf die, achteraf bezien, de beste mogelijkheid kreeg. Hij sprintte zich na 9 minuten knap vrij, maar speelde de bal net even te ver voor zich uit. Waarmee die goeie kans was verkeken. DUNO moest het in dit duel trouwens doen zonder Koen Zonneveld, maar die was dan ook wel verrast door zijn geliefde met een weekeinde Barcelona. Daar kan Erasmus-DUNO in de regen niet tegenop natuurlijk. Wat verder opviel: de twee ijzersterke reddingen die doelman Colin Celik voor rust verrichtte: in de 29ste en 41ste minuut hield hij bijna-rake inzetten van Erasmus knap uit zijn doel.
Dat gaf vertrouwen in een wedstrijd die bol stond van de sentimenten. Nou ja, aan de zijlijn dan. Daar stond ex-Erasmus-lid Maarten Speets als DUNO-vlagger en vonden we ook DUNO-voorzitter Henri van Doorn als voormalig lid van de thuisploeg. We hebben beide heren overigens overtuigend voor DUNO zien zijn, al kreeg Maarten na afloop wel opvallend veel stukjes kaas van bestuurslid Hans van Vliet van de weer uitstekende gastheer Erasmus.
Op voorsprong
Dat gebeurde allemaal na een duel, waarin DUNO voor de pauze dus absoluut op voorsprong had moeten komen. Dat had veel ellende nadien gescheeld. Met Erwin van der Harst, aanvoerder ditmaal (en tegen een dubbele dekking spelend, toch prima overtuigend in de strijd), ging DUNO moedig voorwaarts, de gestaag vallende regen ontwijkend. Oh ja, nog meer sentiment: aan Erasmus-zijde troffen we ook Maikel van Wijngaarden, aanvoerder en zoon van oud-DUNO-trainer Johan. Zoonlief deed het prima, zo kon toeschouwer en vader Johan zien, Erasmus moest zich pas in de slotfase eenmaal gewonnen geven.
Verzuimde DUNO het voor de pauze af te maken, daarna ging het dus mis in de strategie. Althans: in de uitvoering daarvan. Je kon de jonge Joël van Oeveren (18, en in de basis), doelman Collin, Rodion Pont, Joery Krijtenberg, Evert Steinvoort en Joeri van Leeuwen het als meest defensieve mensen niet heel erg kwalijk nemen - natuurlijk deden ze hun best - maar DUNO miste vandaag toch de scherpte van een week eerder, toen we TAC'90 bedwongen. Met als gevolg de doelpunten in de 52ste en 76ste minuut van Erasmus. In het eerste geval ontbrak de rugdekking volledig, in het tweede geval eindigde weifelend optreden met een carambole van de bal tegen de binnenkant van de paal, en doelpunt.
Het was Jordy Navarro die nadien tot tweemaal toe een mooie kans kreeg, in de 66ste en 68ste minuut kon hij net niet hard of precies genoeg schieten. Met Ricardo van Calsteren voor Joël en Chris Steinvoort voor Jop Imhann probeerde DUNO het tij nog te keren, maar echt lukken wilde dat niet. Elyseo bracht hoop terug met een prachtige tegendraadse kopbal uit een hoekschop van Erwin, en Evert scoorde op de valreep - de klok stond al op 90 - bijna de gelijkmaker, maar nee: het wilde vanmiddag maar net niet genoeg zijn. En dat alles in een duel onder de meer dan uitstekende leiding van invaller-scheidsrechter Van Egmond, uit Voorhout. Kunnen ons bijna niet voorstellen dat hij morgen (zondag) bij Foreholte net zo goed voetbalt, als dat hij vandaag floot... want dan is Foreholte 1 binnenkort een voetballer rijker.
Positief
Positief: goed om al die balende koppies na afloop te zien. Hoopgevend: de derde plek is nog stevig in handen, kwestie van de draad weer oppakken en komende week knallen tegen De Ster. Positief ook: de manier waarop Collin vandaag keepte en een paar zekere tegengoals voorkwam. Ook fijn om te zien hoe jonkies als Joël (18), Jordy (20), Joeri (21), Chris (17) en Ricardo (21) zich in het veld al gedragen: ook al ging het dan vandaag allerminst helemaal naar wens, toch mooi om te zien dat deze jonge generatie er staat. Wat zou het niet mooi zijn om met deze ploeg straks alsnog in de nacompetitie te geraken. Maar dan moet het dus wel een tikkie overtuigender in de afwerking en moet het meer meedogenloos achterin.
Succes gewenst in dat streven.
Henk Ruijl
Opstelling DUNO: Collin Celik, Joël van Oeveren (Ricardo van Calsteren), Rodion Pont, Joeri Krijtenberg, Evert Steinvoort, Joeri van Leeuwen, Jop Imhann (Chris Steinvoort), Jordy Navarro, Wesley Swikker, Erwin van der Harst, Elyseo van de Graaf.
