Tegenstander Vredenburch speelde natuurlijk een niet al te beste eerste helft, maar dat kon ook op het conto van DUNO worden geschreven. Het is altijd maar afwachten hoe een ploeg na een gedwongen rustperiode weer aan de start verschijnt. Zeker als her ook nog blessures en schorsingen van spelers als Jeffrey van Vliet, Vinay Kalpoe, Randy Mackaay en Shiva Jagroep bij komen.
De twee oefenwedstrijden van de afgelopen weken werden weliswaar verloren maar waren wel nuttig geweest.
Trainer Jan Linkerhof had de laatste weken aan een andere tactiek gewerkt met twee spitsen waardoor het middenveld versterkt werd. Toeval of niet, tegen Vredenburch pakte dit goed uit. DUNO speelde met name de eerste helft fris en aantrekkelijk voetbal. Er werd hard gewerkt en succesvol met elkaar om iedere vierkante meter gestreden. Goed zichtbaar was dat Vredenburch hierdoor nauwelijks de tijd had om een bal aan te nemen en op te bouwen. Enigszins gelukkig kwam DUNO al na vijf minuten op voorsprong. Een vrije trap van Kevin Hess werd verkeerd beoordeeld door zowel de verdediging van Vredenburch als de doelman en verdween via een stuit rechtstreeks in het doel; 0-1.
Enigszins gelukkig dus maar het is ook niet de eerste keer dat Kevin op deze wijze scoort. DUNO had het initiatief goed en stevig in handen en bezorgde zichzelf ook goede mogelijkheden om de score uit te bouwen. De immer hard werkende Foeat Stolk kreeg twee goede mogelijkheden maar kwam net tekort om voorzetten van de goed spelende Erwin van der Harst af te ronden.
De winterstop had deze Erwin van der Harst blijkbaar ook goed gedaan. Erwin, van wie bekend is dat hij echt heel goed kan voetballen maar dat natuurlijk ook veel te weinig laat zien, speelde opvallend ontspannen maar wel zeer geconcentreerd. Erwin strooide ouderwets met slimme passes, verdedigde waar het nodig was en temporiseerde slim wanneer de verdediging onder druk leek te komen. Zelfs accepteerde Erwin met een glimlach een aantal aanslagen op zijn benen en hielp hij geblesseerde tegenstanders weer op de been. Kortom; Erwin had het naar zijn zin en in deze vorm en met deze speldiscipline kan hij belangrijk en bepalend zijn voor de ploeg.
Erwin beloonde in de 24ste minuut zijn goede optreden door een technisch fraaie goal. Een voorzet van Evert Steinvoort jr. werd technisch zeer beheerst door hem afgerond; 0-2. Vredenburch kon hier eigenlijk weinig tegenover stellen en moest lijdzaam toezien hoe DUNO in alle opzichten heer en meester was. De jonge en onervaren doelman Tidde Dalhuijsen hoefde pas in de 25e minuut in actie te komen bij een vrije trap.
Vlak voor rust kwam DUNO op een 0-3 voorsprong door een uitstekende goal van Foeat Stolk. Goed aangespeeld door Elyseo van de Graaf schudde hij zowel een verdediger als de doelman van zich af en scoorde zo een fraaie en belangrijke goal. Doordat een aantal kleine blessures tijd hadden gekost werd nog een aantal minuten doorgespeeld. DUNO was in het hoofd al bij de rust toen Davy Lukassen van Vredenburch ongedekt koppend kon scoren; 1-3. Met deze ruststand werd de kleedkamers opgezocht.
Na rust probeerde een steeds meer fysiek spelend Vredenburch al direct er van alles aan te doen om de aansluitende treffer te scoren. De verdediging van DUNO gaf echter weinig kansen weg en speelde geconcentreerd en goed georganiseerd. Vredenburch kwam door het wegsturen van invaller Peter Barnas (2x geel binnen 15 seconden) met 10 man te staan maar dit had geen negatief effect op de ploeg, integendeel zelfs. Tot echte doelkansen kwam Vredenburch echter niet.
In de 63ste minuut kwam DUNO door een goal van aanvoerder Koen Zonneveld op een 1-4 voorsprong. Een vrije trap van Kevin Hess werd door Rodion Pont fraai doorgekopt naar de zich vrijlopende Koen die van dichtbij koppend scoorde. Een minuut later had de wedstrijd definitief beslist kunnen worden maar schoot Wesley Swikker in zeer kansrijke positie over.
Vredenburch, en dat verdient alle waardering, bleef knokken voor een beter resultaat en werd in de 74e minuut beloond door een moment van onoplettendheid in de DUNO defensie. Collin van de Meer scoorde de 2-4 maar daar bleef het ook verder bij.
Invallers Ricardo van Calsteren en de ervaren Orlando Jubitana (hij is langdurig geblesseerd geweest maar liet in 10 minuten zien dat hij het voetballen niet verleerd is) kregen nog enkele kleine kansen maar slaagden er niet in om de score verder uit te bouwen.
Een prima start dus, volgende week de thuiswedstrijd tegen SV Madestein dat kort achter DUNO op een vierde plaats staat.
Veel succes gewenst,
Rob Leenheer
Opstelling: Tidde Dalhuijsen, Jordi Navarro, Kevin Hess, Rodion Pont, Joery Krytenberg, Evert Steinvoort, Koen Zonneveld,, Eleyseo van de Graaf, Erwin van der Harst, Wesley Swikker (Orlando Jubitana), Foeat Stolk (Ricardo van Calsteren).
