Wat was voor jou het DUNO-hoogtepunt in 2016?
Jan: "Aan de eerste periode van dit voetbaljaar heb ik geen hoogtepunt in herinnering, maar het tweede gedeelte van dit voetbaljaar, dus niet het seizoen, is toch wel dat we tien wedstrijden ongeslagen bleven met een heel jong en nieuwe ploeg. Echt heel leuk om te zien, soms wel zeven spelers onder de 22 jaar, dat is voor DUNO-begrippen een hele lange tijd geleden."
Aan welke wedstrijd bewaar je de beste, leukste herinnering?
Jan: "Ik ben niet zo van de herinneringen wat wedstrijden betreft. We spelen veel wedstrijden in een heel jaar, maar de wedstrijd tegen sv Madestein gaf mij de leukste herinnering. Vlak voor tijd winnen van een, op dat moment bestempelde, kampioenskandidaat, die heel veel spelers had binnen gehaald. En wij met dat jonge spul daar een goed resultaat behaalden. Het was voor ons een bevestiging dat er meer in zat het nieuwe seizoen."
Wat had er anders gemoeten of gekund bij DUNO?
Jan: "Ach,er is altijd wel van alles op te noemen ter verbetering, maar ik was heel tevreden met de komst van Mulder en Steinvoort en de verbetering van de faciliteiten binnen de selectie,d us niet veel te klagen."
Waar heb je het meest om gelachen in het DUNO-jaar 2016?
Jan: "Het meest, achteraf dan wel, heb ik, samen met Josee, in dit DUNO-jaar gelachen om het feit dat ik afgelopen weekend voor het eerst zonder zijwieltjes mocht fietsen, niet zo goed oplette en mijn twee vingers breek en dus de Kerst met een gipsmanchet ga doorbrengen. Lekker handig met al dat eten!" (lees hieronder verder)
Welke hoop koester je voor 2017 als het om DUNO gaat?
Jan: "De hoop is natuurlijk dat wij de tweede seizoenshelft net zo enthousiast blijven voetballen als in de eerste seizoenshelft en wie weet plaatsen wij ons nog wel voor de nacompetitie en dan hebben wij nog een mooi toetje!"
En wat hoop je voor jezelf en de mensen die je lief zijn?
Jan: "Verder hoop ik dat iedereen die mij lief is en bij DUNO in een goede gezondheid blijft, want dat is toch wel het voornaamste."
