Laten we eerlijk en realistisch zijn, er zijn geen tot weinig excuses voor deze toch wel vervelende degradatie. Vervelend want DUNO staat immers weer op het punt waar het acht jaar geleden vandaan kwam; het niveau van de 3e klasse.
Geen excuses, daarvoor waren de prestaties het afgelopen seizoen in veel opzichten ver onder de maat en daarmee absoluut onvoldoende. Zonder al te diep in te gaan op de oorzaken, dat zal de komende weken wel gebeuren, kon het team van trainer Dick Boereboom dit seizoen in slechts een paar wedstrijden datgene brengen wat nodig is om een rol te spelen in die 2e klasse.
Er waren teveel momenten met individuele fouten en te veel spelers die op belangrijke momenten te lang onder hun niveau speelden. Ook had DUNO dit seizoen geen spelers die het team bij de hand namen en in het veld leiderschap toonden. Daarnaast ontbrak het dit seizoen in het team aan onderlinge chemie en hieruit volgend een echte wedstrijd (winnaars)mentaliteit. Uitzondering was zo'n wedstrijd tegen SVC'08 waarin DUNO liet zien waartoe het wel degelijk in staat is (was).
Uithuilen dus en opnieuw beginnen. Nadat DUNO in het seizoen 2009-2010 eervol uit de 1e klasse was gedegradeerd, speelde het vier jaar onafgebroken in de 2e klasse en liet het daarin zien dat het een degelijke en stabiele 2e klasser is. Dat niveau, hoe gek het ook klinkt, verdwijnt niet direct bij een degradatie.
DUNO is een vereniging waarin tijd en ruimte is om het verloren terrein weer terug te winnen. Er heerst geen paniek, geen ernstige verslagenheid en er bestaat door de degradatie geen crisis. Welnee, daarvoor zijn er andere zaken binnen DUNO die minstens even belangrijk zijn dan behoud van het 2e klasse niveau. Nogmaals, een degradatie is erg vervelend, een degradatie zorgt meestal voor meer onrust en ongewenst spelersverloop dan wanneer je een goed seizoen hebt kunnen afsluiten maar ook geen ramp. Sportieve tegenslag hoort bij sport en moeten we dus accepteren.
Na een grondige evaluatie zal DUNO wel moeten willen leren van wat er dit seizoen allemaal fout ging, dat is een voorwaarde om niet in een sportief negatieve spiraal te geraken. Komend seizoen zal DUNO, helaas nu een ervaring rijker, met een gedegen plan in de 3e klasse opnieuw moeten starten. Dat begint eigenlijk al na dit weekeinde. Bestuur, commissie, technische staf en spelers zelf zullen alles op een rijtje moeten zetten, eerlijk moeten nagaan wat men zelf anders en beter had kunnen doen en dan plannen maken voor het nieuwe seizoen.
De wedstrijd: slechts 2 minuten hoop.
Hierover kunnen we kort zijn. Tegen DVC leed DUNO een terechte nederlaag. DUNO was ook vandaag niet in staat om te laten zien dat het in de 2e klasse thuishoort en dat er echt voor de laatste kans werd gestreden. Het spelniveau was ondermaats en te flegmatiek.
Pas in de 38e minuut werd er voor het eerst op het doel van DVC geschoten, dat zegt genoeg.
In de 28e minuut werd aan de zijkant van het strafschopgebied een onnodige overtreding begaan en scoorde DVC uit de toegekende strafschop de 1-0.
Na rust, in de 75e minuut, gaf Richard Schaaphok iedereen met een groen-zwart hart weer hoop door uit een fraaie voorzet van Norvin Mercera koppend de gelijkmaker te scoren. Twee minuten later was het na een snelle counter alweer 2-1, enkele minuten later zelfs 3-1.
Met deze score werd het lot van DUNO definitief bezegeld.
Komend weekend nog even uithuilen, vanaf volgende week echter veerkracht en eigen kritisch vermogen tonen, hierna weer opnieuw beginnen!
Alle trouwe supporters worden zeer bedankt voor hun niet aflatende steun. Dat mag ook wel eens worden gezegd.
Rob Leenheer
