Marcus Post (foto) is bij DUNO dit seizoen een van de aanwinsten in het eerste elftal. De Schipluidenaar verraste velen met zijn komst naar onze vereniging. Hoewel blessureleed voor Marcus een ideale seizoenstart in de weg stond, is hij laaiend enthousiast over DUNO. "Ik heb hethartstikke naar m'n zin." Een interviewmet deze 23-jarige spitsaan de vooravond van het duel tegen GHC.
Hoe bevalt je debuutjaar bij DUNO?
Marcus: "Het is een raar seizoen totnogtoe. Ik begon met last in m'n ene lies, toen kwam de ander aan de beurt en vervolgens kreeg ik weer elders een blessure. Toen ik nog bij Schipluiden voetbalde, was ik echt nooit geblesseerd. Ik moet kennelijk, denk ik dan maar, toch wennen aan het kunstgras van DUNO. Dat zorgt voor minder demping dan op gewoon gras. M'n spieren zijn dat niet gewend. Maar alles bij elkaar: ik heb toch vier keer meegedaan en kon ook afgelopen zaterdag tegen Forum Sport invallen. Gaat dus goed komen."
Heeft deze aanvaller al gescoord?
Marcus: "Mmmm, nee. Bij DUNO alleen in oefenwedstrijden. Hoogste tijd voor een competitiegoal."
Tegen GHC dan?
Marcus: "Geen idee of ik speel. Dat heeft de trainer nog niet bekendgemaakt."
Hoe is de overgang van Schipluiden naar Den Haag je bevallen?
Marcus: "Ik heb het bij DUNO hartstikke naar m'n zin. Daarben ik blij om. Ik ben toch van een boerendorp naar de stad gekomen, dan moet je maar zien hoe dat loopt. Ach, weet je: met die DUNO-gasten is het allemaal niet anders dan bij Schipluiden. Ze zijn allemaal net zo oud als ik en gezellig. Het grootste verschil is nog dat als je voetbalt bij Schipluidenerwatweilanden om het veld liggen. En hier rondomflats staan."
Doe mij maar koeien en jij?
Marcus: "Flats! Dan heb je veel minder last van de wind."
Je hebt wel wat wedstrijden en trainingen moeten missen, gaat het nu de goede kant op?
Marcus: "Reken maar. Ik ben echt fit aan het worden. Daar ben ik blij om. De mensen verwachten toch wat van je. Je wilt je bewijzen. Van buitenaf hoor je de verwachtingen, ik wil spelen. Dan moet het ook wel gebeuren.""
Mis je het voetballen bij Schipluiden?
Marcus: "Afgelopen zondag was de derby Schipluiden tegen Den Hoorn. Dan staan er tweeduizend mensen te kijken en is het een groot feest. Ja, dan mis ik het wel. Maar voor de goede orde: ik ben graag bij DUNO komen spelen, omdat ik hogerop wilde voetballen. Samen met Leon (van der Zalm; red.), die ik trouwens nog wel eenswat hoger zie gaan voetballen. Ik moet met het niveau van DUNO tevreden zijn en er alles aan doen om hier te slagen. Alles bij elkaar ben ik erg blij dat ik de stap heb gemaakt. Ook hier is het lachen en dollen, dat bevalt me wel. Zelfs m'n vader, die hoofdsponsor is van Schipluiden, waardeert dat ik m'n eigen keus heb gemaakt. Hij kan door z'n werk niet vaak komen kijken, maar als hij er wel is vind hij het prima hier."
In Den Haag is het wat minder bekend, maar in Schipluiden en omgeving ben jij voor velen de zoon van de beroemde, bemiddeldePost. Hoe ga je daarmee om?
Marcus: "Dan heb je, eerlijk is eerlijk, hielenlikkers om je heen. Ik prik daar wel doorheen en de mensen met wie ik nu omga, waardeer ik zeer. Ik heb een tijdje bij m'n vader gewerkt en dan ben en blijf je echt het zoontje van... Nu werk ik elders en moet ik me gewoon waarmaken. Trouwens, zeker als zoon van de hoofdsponsor waren velen verbaasd dat ik vertrok. Toch gedaan, en ik heb er geen seconde spijt van gehad."
Hoe gaat het dit seizoen met DUNO aflopen?
Marcus: "We worden kampioen."
He?
Marcus: "Jij wilt toch altijd stevige teksten hebben? Die kun je krijgen hoor. Laat ik het dan maar zo zeggen: ik wil dat we kampioen worden en ik denk dat we in de top vijf eindigen en een periodetitel pakken. Dat zou echt al heel mooi zijn.
En nu?
Marcus: "Een biertje, als je het goed vindt."
