Als………als Rico Luijando in de 1e minuut de bal onder controle had gekregen….
Als………als diezelfde Rico in de 2e minuut de bal niet net voorlangs had geschoten……
Als………als Aimen Saïd in de 7e minuut niet tegen de voeten van de keeper had geschoten….
Als………als Rico Westdorp in de 20e minuut vrij voor de keeper had weten te scoren……….
Als………als Rico Luijando in de 88e minuut niet de binnenkant van de paal had geraakt……
Als………als Redouan Azougagh in de laatste seconde van de wedstrijd de bal niet tegen de voeten
maar langs de keeper had geschoten dan…….., maar ook
als………..de scheidsrechter in de 85e minuut een vermeende handsbal van DUNO op de stip had
gelegd……….
Na afloop van de spannende en voor de neutrale toeschouwer uiterst aantrekkelijke wedstrijd dropen de spelers van Valken teleurgesteld van het veld. Niet iedereen van de club uit datzelfde Valkenburg nam het ‘verlies' sportief op, de spelers van Valken in ieder geval wel.
De DUNO-spelers wisten niet goed of zij nu wel of niet tevreden moesten zijn. Natuurlijk, een 0-3 achterstand inlopen is een geweldige prestatie maar een overwinning was eveneens dichtbij geweest. Tegen een beter voetballend Valken was gezien de vele doelkansen een DUNO-overwinning zomaar mogelijk geweest. Maar ja, kansen moeten worden benut, zo simpel is soms het voetbalspelletje.
Een wedstrijd dus van de gemiste kansen. DUNO heeft het zich onnodig moeilijk gemaakt tegen een uitstekend spelende ploeg uit Valkenburg.
Met al die gemiste kansen bezorgt DUNO zichzelf onnodig en duur puntenverlies. Aan de andere kant moeten wij constateren dat er aantrekkelijk wordt gevoetbald en dat DUNO door de snelle en balvaardige voorhoede voor iedere ploeg uit de 2e klasse een gevaarlijke tegenstander is.
Het eerste kwartier was volledig voor DUNO. Hoewel Valken zich een prima voetballende ploeg toonde moesten zij in de snelle en balvaardige Aimen en Rico hun meerdere tonen. Pas in de 12e minuut werd Valken gevaarlijk. Een goed ingeschoten bal carambolleerde via de binnenkant van de paal uit het doel van Murat. Daarmee ontsnapte DUNO aan een achterstand.
Met de voor de geblesseerde Roy Heikoop spelende Erwin van der Harst vormde Adem Dogan het hart van de defensie. En Erwin deed het op die voor hem onbekende positie zeker niet slecht.
DUNO was weliswaar voetballend net iets minder dan Valken, de kansen waren toch aan DUNO-zijde te bewonderen. Dat het niet makkelijk kunnen scoren een ploeg kan opbreken bleek uiteindelijk in de 40e minuut. Een in de 40e minuut knap opgezette aanval werd door Valken fraai afgerond; 0-1.
Tijdens de rust zal er heel wat afgepraat zijn en zal het voornemen zijn geweest om op dezelfde wijze te blijven voetballen maar nu de kansen beter te benutten.
In de praktijk bleek alles anders. In de 46e minuut tikte Adem zijn tegenstander licht aan waarna de bal door de attent fluitende scheidsrechter Greveling op de stip werd gelegd; 0-2.
DUNO kon die tegenvaller zichtbaar moeilijk opvangen. Hoewel er met inzet werd gestreden was er te weinig overtuiging in de ploeg te herkennen. Nadat Djamel Leeflang in de 52e minuut een kans had gemist was Valken in de omschakeling sneller dan de DUNO-defensie en werd de 0-3 gescoord.
Met een 0-3 achterstand leek de wedstrijd voor de neutrale toeschouwer gespeeld. Niets was echter minder waar. (lees hieronder verder)
Bij de foto: Michail Toet namens DUNO in actie. FOTO PIETER VAN DER TOGT
Dat de beschikbaarheid van snelle en beweeglijke spitsen een uiterst belangrijk en zelfs bepalend
middel is bleek vanmiddag op Haagsche Dynamiek.
Rico, Djamel en Aimen bleven jagen en loeren op de kansen. Vanuit het middenveld en soms ook door het hanteren van de opportunistische lange bal werd de verdediging van Valken continu onder druk gehouden. Dat resulteerde in de 58e minuut door een fraai afgeronde goal van Djamel. Vrij voor de doelman sleepte hij de bal langs diezelfde keeper en scoorde beheerst de 1-3.
Het DUNO publiek ging zich roeren en goed hoorbaar achter de ploeg staan. Die extra steun had ook effect.
Eerst was het Rico Luijando die zich in de 77e minuut op een knappe wijze voor zijn tegenstander wurmde en de doelman op een zeer beheerste wijze wist te verschalken door de bal laag over grond in het doel te schieten.
DUNO merkte dat het de wedstrijd naar zich toe kon trekken en overklaste Valken op alle fronten. In de 81e minuut kwam de op dat moment verdiende gelijkmaker op het scorebord te staan. Rico Luijando, weer hij, was de verdediging weer eens te snel af en werd binnen het 16-meter gebied onreglementair tegen de grond gewerkt. De strafschop werd door captain Stephanvan der Krukfeilloos en hard in de linkerhoek geschoten waarmee de stand binnen ruim 20 minuten gelijkgetrokken was tot 3-3.
De laatste 10 minuten was nog van alles mogelijk geweest. Valken kwam nog een keer in een scoringspositie maar zag onze doelmaneen prima redding verrichten en Valken zag een vermeende handsbal niet gehonoreerd met een strafschop. Scheidsrechter Greveling liet na afloop weten dat hij onmogelijk ‘door 10 spelers geen kon kijken' en geen overtreding had gezien.
Even later was het weer Rico en Redouan die beiden zeer dicht bij de winnende treffer waren. De paal en de doelman stonden een op dat moment onverwacht DUNO-succes in de weg.
Waarmee de vraag gesteld werd of DUNO nu 2 punten verloren had of met een niet meer verwacht punt de morele winnaar was?
Natuurlijk dat laatste. Met die vele kansen en het laatste half uur in het achterhoofd kan de ploeg van Manuel Vissers volgende week met vertrouwen afreizen naar de ploeg die vandaag de 1e periode titel in de wacht sleepte, namelijk Zevenhoven.
Rob Leenheer
