Er was niets op de goed leidende scheidsrechter De Winter aan te merken, de scheidrechter floot een prima wedstrijd. Zelfs op de in de laatste minuten gegeven twee strafschoppen was niet eens veel aan te merken. De tegenstander dan? Nee, ook DSVP haalde DUNO niet uit haar spel. DSVP speelde een matige maar sportieve en geconcentreerde wedstrijd waarbij spelers elkaar op een constructieve wijze ondersteunden. Spelers vingen foutjes van elkaar op en speelden met maar één gezamenlijk doel; winnen.
DUNO zelf dus haalde zich met name in de tweede helft uit haar spel en bleek niet in staat zichzelf te corrigeren. Zichtbare irritaties, hoorbare onderlinge verwijten; gezeur en gemiep op anderen en te lang blijven hangen in kleine frustraties. DSVP profiteerde daar optimaal van. Zie daar de forse maar verdiende nederlaag.
Hard, maar eerlijk
Een harde maar ook eerlijke constatering.
Wat kunnen de spelers hieraan doen? Dat lijkt niet ingewikkeld maar simpel en eenvoudig. DUNO staat bekend om 'de wil om te voetballen gecombineerd met een flinke portie strijdlust'. Soms zit het in een wedstrijd tegen en kun je niet terugvallen op die wedstrijdbasis. Naar elkaar en anderen wijzen helpt dan niet. Wel elkaar corrigeren en met elkaar geloof en vertrouwen opbrengen in een goed resultaat. Daaraan ontbrak het zaterdag.
Zelfreflectie
Je leert ervan als je ook eens kritisch en eerlijk naar jezelf in de spiegel kijkt en je afvraagt wat jezelf nou hebt nagelaten om een beter resultaat te bereiken en wat je hebt nagelaten om anderen beter te laten voetballen. Met de uitkomst van dat resultaat kan volgende week met vertrouwen worden uitgekeken naar de wedstrijd tegen Quintus.
De wedstrijd zelf
DSVP had het eerste deel van de eerste helft een klein speloverwicht. In de 9e minuut moest doelman Jeffrey van Vliet handelend optreden bij een kopbal van Joey van Wijk en kon Nick Heikoop op de lijn redding brengen. Meer kansen kreeg DSVP mede doordat de voorzetten niet zuiver genoeg gespeeld werden.
Pas na 20 minuten kreeg DUNO meer grip het spel en werd DUNO daardoor ook dreigend. In de 25e minuut werd een scherp indraaiende corner van Paul Droppert verkeerd beoordeeld door de overigens verder sterk keepende doelman Martijn van Wijk en kon Remco van Weeren van dichtbij gevaarlijk worden. In de 35e minuut had Joey Draaisma pech met een kopbal op de paal.
Enkele minuten later werd een vliegend schot van Paul Droppert knap verwerkt door doelman Martijn van Wijk. Kansen dus voor DUNO waarbij DSVP niet verder kwam dan een enkele uitval. Jeffrey van Vliet moest vlak voor rust nog knap redding brengen door een schot uit de kruising te tikken. Met een 0-0 ruststand konden de kleedkamers worden opgezocht.
Weinig scherpte
Na rust werd al snel duidelijk dat DUNO te weinig scherpte en te weinig concentratie kon opbrengen om een goed resultaat te behalen. In de 47e minuut werd er slecht verdedigd, vond er onvoldoende onderlinge coaching plaats en kon Joey van Wijk redelijk eenvoudig en vrij inkoppen; 1-0.
DUNO kon hier lange tijd weinig tegenover stellen. Het veldspel was zeer matig, aanvallend was DUNO tot weinig in staat maar vooral was er weinig onderlinge samenhang en corrigerend vermogen zichtbaar.
In de 75e minuut leek de wedstrijd gespeeld toen DSVP met een snel uitgevoerde counter op een 2-0 voorsprong kwam. Met een messcherpe voorzet wist Hozan Hussaini zijn vrijgelopen medespeler Ado Murselovic te bereiken; 2-0.
Trainers Jan Linkerhof en Stephan van der Kruk probeerden met enkele wissels nog invloed uit te oefenen en lieten DUNO ook één op één spelen. Een kleine 10 minuten leek DUNO alsnog te geloven in een goed resultaat en drong het DSVP scherp naar achteren. Tot de 85e minuut. De snelle en handige Ado Murselovic was te snel voor Michael Lodder en diens ingreep werd terecht bestraft met een strafschop. Hozan Hussaini schoot de strafschop onberispelijk in en dat herhaalde hij twee minuten later toen Remco van Weeren ongelukkig ingreep.
Resultaat: 4-0, een flinke, wat geflatteerde maar over duidelijke nederlaag.
Met een eerlijke kijk naar zichzelf is verbetering op de meest korte termijn mogelijk. Zelfs, misschien wel juist al volgende week tegen Quintus.
Want, was het niet Quintus dat vorige keer pijnlijk maar duidelijk liet zien hoe een teamzege tot stand kan komen?
Opstelling: Jeffrey van Vliet, Nick Heikoop (60/Ferrie Bierens), Danny van der Zwan, Remco van Weeren, Evert Steinvoort (46/Michael Lodder), Carlo Pije, Gino Kos (75/Quincy de Vries), Joey Draaisma, Jordan Rolvink, Paul Droppert en Elyseo van de Graaf.
Veel succes gewenst,
Rob Leenheer
