DUNO: hand in eigen boezem
Iedereen met een groen-zwart hart had DUNO ook die winst alsnog gegund maar dat zou absoluut niet verdiend zijn geweest. Daarmee zouden wij Berkel tekort doen en over het hoofd zien dat DUNO 'het verlies van dit gelijke spel' ook aan zichzelf te wijten had.
Natuurlijk speelde de volkomen onterecht gegeven strafschop een belangrijke rol in de wedstrijd maar spelers moeten bij falen allereerst de hand in eigen boezem steken. Het botte feit dat de scheidsrechter de wedstrijd wegens aanhoudend mekkeren 10 minuten moet stilleggen mag, nee moet men zich aanrekenen. Natuurlijk was de rol van scheidsrechter de Groot soms bepalend, natuurlijk was er veel op de leidsman aan te merken. Echter, spelers die blijven mekkeren en blijven praten halen vaak zichzelf uit het spel en hebben meestal geen positieve invloed op welke scheidsrechter dan ook. Daar moet men lering uit trekken, liefst op de meest korte termijn! Wie? Wie de schoen past trekt hem aan.
Datzelfde geldt voor DUNO-supporters die van achter de omheining ‘scherpe' opmerkingen maken die niet bijdragen aan een rustig en sportief klimaat op het veld. De verenigingswaarden ‘sportief, gastvrij en behulpzaam' kunnen in een dergelijke situatie in de praktijk wel wat meer worden waargemaakt.
De wedstrijd
DUNO ging na het eerste fluitsignaal van scheidsrechter de Groot direct fanatiek van start en al na 30 seconden had DUNO op voorsprong kunnen komen. Een nauwkeurig doorgekopte bal van Jordan Rolvink werd attent door de snelle Gino Kos opgepikt. Vlak voor keeper Ken Stigt faalde Gino echter. DUNO bleef hierna aanvallend en hierdoor aantrekkelijk voetbal spelen en had Berkel gedurende de eerste 25 minuten volledig in de tang.
DUNO krijgt een vrije trap, Michael Toet gaat aanleggen.
Onder aanvoering van de zeer dominant spelende Jordan Rolvink creëerde DUNO zichzelf veel kansen. De afronding liet echter te wensen over. Slordigheid, soms een ongelukkige actie of net een beetje pech (zo kwam Gino Kos een teenlengte tekort bij een scherpe voorzet van Elyseo van der Graaf) waren er de oorzaak van dat zeker 4 tot 5 kansen niet werden verzilverd. Berkel kon hier in eerste instantie weinig tegenover stellen maar kreeg vertrouwen toen men zag dat DUNO moeilijk tot scoren kwam In de 29e minuut werd een scherp ingeschoten voorzet door Melvin de Groot op 1 meter voor het doel tot doelpunt verwerkt. De DUNO defensie kon het zich aanrekenen dat deze aanvaller volledig vrij stond.
Na drie minuten stond het alweer gelijk. Nu was het doelman Jeffrey van Vliet die met een snelle spelhervatting Gino Kos in stelling bracht. Met een slimme kopbal verschalkte de kleine aanvaller doelman Stigt; 1-1. Berkel was door de lengte van enkele spelers nog enkele malen dreigend bij vrije trappen en hoekschoppen. In de 42e minuut werd een aanval van Berkel afgeslagen en leek aanvaller Jordan Rolvink binnen zijn eigen strafschopgebied op te kunnen ruimen. Een forse overtreding van een Berkel aanvaller (gestrekt been vooruit) op Jordan leek een gele kaart op te leveren maar vriend en vijand was verbaasd toen een penalty voor Berkel werd toegekend!!??
Zelfs de Berkel spelers waren (aangenaam) verrast door dit vroege sinterklaascadeautje dat echter zorgvuldig werd uitgepakt door aanvoerder Jan van der Lugt; 1-2. Echt scheidsrechter de Groot; u zat er dit keer 200% naast. Ook u zou de hand in eigen boezem moeten willen steken. De leidsman was wel zo sportief al in de rust te erkennen dat hij het volledig fout had gezien. "Ook ik kan een blunder begaan", zei hij ten overstaan van de DUNO-trainersstaf.
Door deze verrassende ontwikkeling ontwikkelde zich op en rond het veld een wat beladen sfeer. DUNO voelde zich tekort gedaan en wilde de achterstand snel corrigeren. Tot de rust deden zich echter geen kansen meer voor.
Aarzelen
Na rust was het Berkel dat in de 47e minuut goed profiteerde van aarzelend (niet) ingrijpen van Danny van der Zwan. Carlo Pije zag zich genoodzaakt om aanvaller Freek Verzaal beet te pakken en hiermee een doorbraak te beletten met het resultaat dat én Carlo met rood kon vertrekken en de terecht toegekende strafschop door wederom Jan van der Lugt werd benut; 1-3. In de 57e minuut kon ook Michael Lodder na een tweede gele kaart wegens praten vroegtijdig naar de kleedkamers waardoor DUNO met negen man tegen een schijnbaar hopeloze 1-3 achterstand aankeek. Ook op deze uitsluiting viel niets op aan te merken.
Door het aanhoudend praten van spelers zag scheidsrechter de Groot zich genoodzaakt een afkoelingsperiode in te gelasten. Na 10 minuten was iedereen weer bij de les en kon de wedstrijd worden hervat. Berkel had door de twee weggezonden spelers natuurlijk een flink veldoverwicht maar kon daar niet verder van profiteren. Mede door goed keeperswerk van Jeffrey van Vliet liep DUNO niet tegen een nog grotere achterstand aan.
Met verse wissels, Quincy de Vries en Evert Steinvoort voor Gino Kos en Michael Toet, probeerde DUNO alsnog iets te forceren met in de 80e en 83e minuut een voor velen onverwacht resultaat; doelpunten van Paul Droppert en Danny van der Zwan. Met een 3-3 stand eindigde het verder sportief verlopen duel.
Al met al een tumultueus duel waarin DUNO alsnog tevreden mocht zijn met een gelijkspel. Voor alle DUNO-spelers maar ook voor scheidsrechter de Groot geldt dat een eerlijke evaluatie op zijn plaats is; leren van gemaakte fouten. Dat hoort bij voetbal en zorgt ervoor dat het spelletje ook zo aantrekkelijk kan zijn.
Volgende week naar Honselersdijk, succes gewenst.
Opstelling DUNO: Jeffrey van Vliet, Carlo Pije, Nick Heikoop, Danny van der Zwan, Michael Toet (Evert Steinvoort), Joey Draaisma, Michael Lodder, Gino Kos (Quincy de Vries), Elyseo van der Graaf, Jordan Rolvink, Paul Droppert.
Rob Leenheer
