Celeritas was vandaag de tegenstander, een echt traditioneel Haagse vereniging die kortgeleden haar 110e verjaardag vierde. Celeritas, een vereniging met nog steeds dat geel-rode tenue, kleuren die staan voor ‘etter en bloed'. Celeritas, een vereniging met slechts enkele teams, sinds 1 jaar zonder eigen terrein, inwonend bij Wateringse Veld/Gona en sinds kort beschikkend over één team in de zaterdagafdeling. Hoewel de toekomst erg ongewis voor deze kleine vereniging is, weten de leden (je bent als lid een Celeriaan) van geen wijken en blijven zij hun schouders onder de toekomst van hun club zetten. Alle waardering dus voor deze instelling en inzet.
Dat zaterdagteam van Celeritas kon sportief gezien geen potten breken tegen een veel sterker DUNO. Hoewel de magere uitslag van 3-1 anders zou vermoeden, het krachtsverschil was erg groot. Het was dat DUNO het vizier niet op scherp had staan anders waren dubbele cijfers zeker mogelijk geweest. Dat laatste mag DUNO zich aantrekken.
DUNO speelde een zeer matige, eigenlijk slechte wedstrijd vandaag. Met name de tweede helft was ver onder het niveau van de manschappen van trainer Benjamin van der Zwan. DUNO liet zich met een 3-0 voorsprong terugdringen op eigen helft en schonk Celeritas zelfs enkele goede mogelijkheden. Het doelpunt in de 76e minuut van Mohamed El Haddioui zorgde er in ieder geval voor dat DUNO zich in verdedigend opzicht herstelde anders was een blamage zeker mogelijk geweest. DUNO speelde die tweede helft flets, zeer onnauwkeurig en slordig en kon daardoor de voorsprong niet uitbouwen.
Aardig
De eerste helft begon aardig. Al in de 3e minuut schoot Wesley Swikker snoeihard tegen de onderkant van de lat. DUNO drong vanaf het begin stevig aan, drong Celeritas in de verdediging maar kon geen echte kansen creëren. Pas in de 15e minuut kopte Brian Bloemink op doel maar wist de overwegend grabbelende doelman Kwidama redding te brengen. Enkele minuten later was het Elyseo van de Graaf die in kansrijke positie in het zijnet schoot.
Het was wachten op een eerste doelpunt en die kwam uiteindelijk in de 32 minuut. De voor de niet maar vanaf "de bank" wel geblesseerd ogende Wesley Swikker (misverstand) ingevallen Erwin van der Harst stond aan de basis van een fraaie aanval. De aan de rechterkant opgekomen Elyseo van der Graaf bediende de aan de linkerkant opgekomen Donny van den Hoogenband op maat; 1-0.
DUNO valt aan tegen Celeritas.
Tot dan toe het enige hoogtepunt op de prachtige crosspasses van Rodion Pont na. Rodion wist enkele malen met een loepzuivere pass over 60 meter zijn medespelers te bereiken. Het enige hoogtepunt? Nee, dan doen we Jeffrey van Vliet tekort die bij een 1-0 stand een belangrijke redding verrichte op een hard laag ingeschoten bal van Houssain Aouichi. In de 42 en 45e minuut was DUNO wél effectief. Eerst was het Brian Bloemink die een vrije trap van Erwin van der Harst inkopte. Even later gaf Rodion Pont het laatste tikje om de 3-0 score op het bord te zetten.
Flets
Over die tweede helft is genoeg geschreven, er gebeurde echt helemaal niets vermeldenswaardigs. Hoe effectief DUNO vorige week tegen Erasmus was, hoe flets en kansen missend vandaag die tweede helft verliep. In veel gevallen bestaat dan de kans dat vanwege frustraties een wedstrijd dan onsportief verloopt maar daar was vandaag geen spraken van. Invaller scheidsrechter Visser (waarvoor dank!!) hoefde slechts in de 89e minuut voor het eerst een gele kaart te tonen aan Zakaria Azarkan.
Kortom; alleen de punten tellen vandaag. Zonder goed voetbal maar met drie punten en inmiddels naar de derde plaats opgeklommen zal toch iedereen een beetje tevreden kunnen zijn. Volgende week de oefenwedstrijd tegen SEV en waarna de competitie weer wordt opgepakt. Veel succes gewenst,
DUNO: Jeffrey van Vliet, Joeri van Leeuwen (Raphael Da Costa), Evert Steinvoort, Rodion Pont, Michail Toet (Ricardo van Calsteren), Koen Zonneveld, Donny van den Hoogenband, Jordy Navarro, Brian Bloemink, Wesley Swikker (Erwin van der Harst, Elesyo van de Graaf.
Rob Leenheer
