6 november 2010 0:00
Henk Ruijl
DUNO 1 - GHC 1 1-0 (0-0), 6 november 2010
Hoe begin je een verslag van een wedstrijd waarin DUNO het ongeslagen GHC de eerste competitienederlaag toebrengt? De verleiding is groot het te hebben over de magnifieke manier waarop Marc Boshoff de strafschop inschoot, in de zestigste minuut, en het feit dat hij daarmee DUNO de overwinning bracht. Of de wijze waarop Donny van den Hoogenband inviel en voorin een plaag bleek voor de GHC-verdedigers. Of het collectief te prijzen, waardoor DUNO als elftal een klasse-prestatie neerzette en tot in de slotseconden overeind bleef. Heel veel ging goed op deze gedenkwaardige zaterdag, waarop de regen gestaag gutste op Haagsche Dynamiek en toch velen langs de lijn bleven kijken.
En toch beginnen we met aandacht voor Leon van der Zalm. Hij demonstreerde bij uitstek waarin DUNO deze wedstrijd uitblonk: durf, lef, kracht en het vermogen de tegenstander de wil op te leggen. Heel vroeger, toen Leon nog een Zalmpje was, kende DUNO ook zo'n linksback: Harry Mos. Toeval of niet, vanaf het dakterras kon Harry met eigen ogen aanschouwen dat er andermaal een sterke vleugelverdediger aan die kant staat. Leon speelt week in-week uit een sterke wedstrijd in DUNO 1, is bovendien in de omgang naar de spelers een prima gozer en toont zich bovenal een DUNO'er, door op faire wijze z'n tegenstander uit te schakelen. Langs de kant ging deze zaterdag algauw rond dat het eigenlijk weinig zin heeft om tegen DUNO een rechtsbuiten op te stellen. Diens missie is bij voorbaat tot mislukken gedoemd, met Van der Zalm als linksback.
Goed dus, met die sterke verdediger en zo nog tien (dertien) anderen, stond DUNO de opponent nauwelijks een kans toe. Vlak voor rust werd het even listig toen Bjorn van Nierop met voeten en vuisten redding moest brengen, maar verder vielen er nauwelijks kansen te noteren voor de gasten, getraind door oud-DUNO'er Dennis Olman. Trainer Manuel Vissers had gekozen voor een opstelling met Bjorn, Koos Kalsbeek, Lorenzo Giacomelli, Leon van der Zalm, Nick Heikoop, Jack Donck, Marc Boshoff, Rico Westdorp, Marcus Post, Paul Droppert en Jordy Selder. Later zouden Donny van den Hoogenband, Erwin van der Harst en Stephan van der Kruk invallen. Vooral het buiten de basis laten van aanvoerder Stephan mocht opmerkelijk worden genoemd. De captain pakte het sportief op, moest noodgedwongen (ineens viel de 1-0) heel lang warmlopen en sleepte zijn team in de slotminuten door de storm die GHC inmiddels had ontwikkeld.
DUNO dwong dankzij de overwinning af dat onze club volop meedoet in deze enerverende tweede klasse. Wekelijks telt elke punt, valt nauwelijks te voorspellen wie van wie wint en moeten ploegen tot op de bodem gaan om de winst te behalen. GHC was erop gebrand de goede reeks voort te zetten en had moeite, na afloop, toen deze opzet niet slaagde. Na het officiële slotsignaal leidde dat zelfs nog tot een rode kaart voor een speler van GHC, die het oneens was met de leiding. Het vormde een enerverend slot van een boeiende voetbaldag, waarin de gasten in de slotminuut een strafschop claimden, omdat DUNO hands zou hebben gemaakt. In elk geval besliste de scheidsrechter dat die pingel er niet kwam, terwijl DUNO dat in de zestigste minuut wel zag gebeuren: een verdediger beroede de bal in de zestien met de hand en de arbiter van dienst was onverbiddelijk: strafschop. Omdat vaste strafschoppen-benutter Stephan aan het warmlopen was, ging assistent-assistent (Paul Droppert was aanvoerder in de plaats van Stephan, maar viel uit) aanvoerder Marc achter de bal staan. Zijn inzet was niet te houden: 1-0. (lees hieronder verder)
Bij de foto: Matchwinner Marc Boshoff in actie tegen GHC.
Op dat moment moest DUNO nog een half uur spelen. Met wat meer fortuin had deze 1-0 overigens de 2-0 betekend. Waarom? Omdat Nick Heikoop, die wekelijks in groen-zwart uitstekend speelt, na dertien minuten voor de voorsprong had moeten zorgen. Dankzij een fraaie een-twee combinatie in de zestien kwam hij vrij voor de GHC-doelman. Maar waar de korte hoek, geheel open, lonkte, schoot Nick op dezelfde sluitpost. De rechtsback baalde, maar liet er andermaal een uitstekende wedstrijd op volgen. Na de echte 1-0 had Rico Westdorp tweemaal de kans DUNO definitief veilig te schieten. De nummer tien stuitte in de 78ste minuut op de GHC-doelman om vervolgens in blessuretijd vrij voor het GHC-doel over te schieten. Enfin, dat kan alleen nog maar beter, maar kansen waren het wel....
Na het laatste fluitsignaal volgde bij DUNO de ontlading, en toonde GHC wat frustraties. Het doet de tegenstander te kort het daar lang over te hebben, want Dennis Olman heeft een prima elftal gesmeed. Manuel Vissers rekende deze ploeg niet ten onrechte tot de hoogvliegers in de tweede klasse. Gegeven dat feit mag de prestatie van DUNO helemaal worden geroemd. Een prima opsteker, die zorgt voor wat lucht naar onderen en de aansluiting bij de beste ploegen. Op naar volgende week, met eenzelfde instelling en klasse kan een nieuw goed resultaat niet uitblijven. Veel succes gewenst.
Henk Ruijl
Lees ook het verslag met foto's op de site Haaglanden Voetbal.nl
Bij de foto: DUNO'er Nick Heikoop verdedigt.
