7 november 2010 0:00
Henk Ruijl
DUNO 2 - Quick Boys 3 1-3 (0-1)
Na twee uitstekende wedstrijden te hebben gespeeld (met als resultaat vier punten), heeft DUNO 2 op zaterdag 6 november het onderspit moeten delven tegen Quick Boys 3. Het werd op ons eigen veld, toen de zon nog scheen, een tegen drie en op die uitslag valt niks af te dingen. Misschien, als, wellicht; tsja: die zaken tellen niet. Maar inderdaad: nadat DUNO na de pauze de 0-2 tot 1-2 had omgebogen (doelpunt Evert van de Laan de Vries), lukte het bijna om langszij te komen. Diezelfde spits speelde zich prima vrij voor de QB-doelman en zijn schot belandde net aan de verkeerde kant van de paal. En als, ja als, een handsbal in de zestien bij 0-1 wel met een strafschop was beloond, ja dan...
Maar over het geheel genomen past het ons Quick Boys sportief de hand te schudden. De gretigheid en het grote enthousiasme die de DUNO-reserves in de afgelopen weken wel lieten zien, was nu weer wat minder. Tegen een hecht elftal zoals de Katwijkers hebben, sta je dan algauw met lege handen. Het is niet anders, op naar volgende week in deze poule waarin het puntjes sprokkelen is. Een ding weten we dan zeker: het zal toch weer scherper moeten dan dat we nu lieten zien. Dat bleek al na zes minuten toen een QB-aanvaller vrij kon inschieten na een hoekschop. Zelfs de sterk keepende B1-doelman Jean Pierre was kansloos op die uithaal, en zo stond DUNO 2 al vroeg op 0-1. Na een klein half uur gebeurden er een paar dingen: 1) Quick Boys deed de bal op de paal belanden en daarna redde Mike Toet de bal op de lijn, 2) trainer Johan van Wijngaarden offerde de middenvelders Robert Paul Korving en Ritchie van den Berg en hoopte met de invallers Kosse Ruward en Rick Pronk het tij te keren.
Dat lukte nog niet voor de rust, erna was DUNO wel degelijkeen tijdje de bovenliggende ploeg. Desondanks kwam Quick Boys op 0-2 voordat Evert namens DUNO de spanning in de wedstrjd terugbracht. Waar iedereen toen rekening hield met de gelijkmaker, slalomde een QB-aanvaller een kwartier voor tijd zomaar door de DUNO-defensie en was het 1-3. DUNO geloofde er toen nog maar een beetje in en redde het daarmee niet. Met het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Bot, altijd plezierig als arbiter in het veld te hebben, kwam er een einde aan een door DUNO matige uitvoering.
Op naar volgende week, nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Henk Ruijl
Opstelling: Jean Pierre Rouffaer, Roy Heikoop, Dave Lejewaan, Remco van Weeren (Gilbert Schaap), Mike Toet, Jop Imhann, Ritchie van den Berg (Kosse Ruward), Jerry van Nierop, Robert Paul Korving (Rick Pronk), Evert van de Laan de Vries en Mitchell Keus.
