Cookie beleid HSV DUNO

De website van HSV DUNO is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

DUNO baalt van verlies tegen RAS maar put moed uit prima tweede helft

DUNO baalt van verlies tegen RAS maar put moed uit prima tweede helft

30 januari 2011 0:00

Henk Ruijl

RAS 1 - DUNO 1 3-2 (2-0), 30 januari 2011

Waar DUNO in de eerste helft tegen RAS onherkenbaar zichzelf niet was (en met 2-0 achterkwam), zagen we na de doelwisseling een elftal dat vol flair voetbalde, alle last van zich had afgegegooid en op jacht ging naar eerherstel. Mooi om te zien! Jack Donck die inviel voor de geblesseerde Marc Boshoff en uit was op revanche, Aimen Said die op rechts wilde laten zien dat hij heel goed in staat was Jordy Selder te vervangen en Michael Toet die gaandeweg als invaller aantoonde er vol voor te willen gaan. Zoals heel DUNO in deze strijd om het kampioenschap van de Vruchtenbuurt ineens geloofde in een goede afloop. En jawel, het werd 2-1 dankzij prachtig voorbereidend werk van Erwin van der Harst en een afronding door Aimen. Het werd zelfs 2-2 toen Rico Westdorp na het terugleggen van de bal door Aimen vanaf de rand zestien ijzingwekkend nauwkeurig uithaalde. De groen-zwarte fans gingen er eens goed voor zitten...

En toen, ja toen RAS ook nog eens met tien man verder moest omdat een speler met tweemaal geel moest vertrekken, lagen er ineens alle kansen op een overwinning.

Maar het laatste sms-je van bestuurslid Nico Mourits van RAS luidde: we hebben een gestolen punt, maar zijn er maar blij mee.

Hij bedoelde natuurlijk: we hebben twee gestolen punten, want de 2-2 maakte plaats voor de 3-2 voor RAS. DUNO met lege handen huiswaarts, RAS drie kostbare punten rijker. In de slotminuut, ook dat nog. DUNO bleef verslagen achter, RAS vierde feest en had de investering in zanger John West gauw terugverdiend. Zoveel gasten, zoveel klanten, zoveel feestvreugde. En DUNO? Kon zichzelf wel voor de kop slaan, dat vier verdedigers in de negentigste minuut er niet in slaagden om een geweldige linksbuiten te betuigelen. Hij mocht slalommen en aanleggen, doelman Björn van Nierop kansloos achterlatend, en ook een ultieme sliding van Leon van der Zalm op de doellijn mocht niet baten. Zo verlies je een drukbezochte derby op een knullige manier.

Alle lof en complimenten gaan naar RAS. Voor de uitstekende gastvrijheid, voor de organisatie en voor de knappe manier van winnen. RAS-DUNO was een wedstrijd met twee gezichten: RAS voor rust absoluut de bovenliggende ploeg, na de rust was het precies andersom. Als je dan zoveel veerkracht hebt dat je met tien man alsnog kunt toeslaan, verdien je applaus.

Halverwege zei een neutrale supporter: ik geniet erg, want het is een mooie pot. Vermoedelijk waren die woorden niet besteed aan DUNO-trainer Manuel Vissers, die halverwege zijn ploeg moet hebben wakkergeschud. Was het de spanning? Het vele aanwezige publiek? Wat anders? In elk geval speelde DUNO bepaald onder de maat. Misschien was het 't onfortuinlijke begin. Doelman Björn van Nierop liep binnen vijf minuten onder een bal door, zodat een vrije trap onverwacht tot de 1-0 leidde. En een paar minuten later leidde balverlies van Marc Boshoff de 2-0 in. Ga er dan maar aanstaan. RAS rook bloed, het thuispubliek deed zich gelden en DUNO liep over het veld als een aangeslagen bokser.

Een schot van Rico Westdorp van waaruit de bal op de doelman belandde, luidde na de doelwisseling de veel betere DUNO-tweede helft in. Alles ging beter, onder toeziend oog van sportwethouder Karsten Klein stond RAS ineens met de rug tegen de muur. Wat er toen gebeurde, paste helemaal in een heuse kraker. Het kampioenschap van de Vruchtenbuurt lag plots weer helemaal open, de uitslag kon alle kanten op. De vijfhonderd toeschouwers genoten volop.DUNO kreeg na de 2-2 kansen op de winnende goal, het spektakel nam alleen nog maar toe. Even mochten we ruiken aan de zo gewilde titel van de Vruchtenbuurt, maar in de slotfase was een kwieke linksbuiten van RAS alles en iedereen van groen-zwart te slim af.

Natuurlijk was dat teleurstellend, maar laat DUNO nu maar moed putten uit die geweldig sterke tweede helft. Daarom met opgeheven hoofd naar Polanen toe. We zullen ze in dat Westland eens laten zien dat we kunnen voetballen. We gaan die Monsternaren het zwijgen opleggen.

Henk Ruijl

Foto's >>> Verslag en foto's op Haaglanden voetbal >>> Verslag op website RAS >>>





Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!