Ook tegen VDL was dit inmiddels bekend mankement zichtbaar. In de 66e minuut kwam DUNO door een persoonlijke fout op een 3-2 achterstand. Vanaf dat moment was DUNO haar veldoverwicht kwijt en moest het lijdzaam toezien hoe VDL weer meer greep kreeg op de wedstrijd en de wedstrijd naar zich toetrok. De kansen die DUNO toch nog kreeg werden door onnauwkeurigheid niet benut. Wat er dan precies gebeurt, is ook bij ondergetekende onbekend, wel is dan zichtbaar dat het zelfvertrouwen en het voetbalintelligentie op die momenten ontbreekt. DUNO had zeker 1 punt uit Maassluis kunnen meenemen want het was in veel opzichten gelijkwaardig met VDL.
Hiermee kunnen we de nederlaag een 'zure nederlaag' noemen want het was juist een belangrijke opsteker geweest als dat broodnodige punt aan het schamele totaal van 8 had kunnen worden toegevoegd.
DUNO begon de wedstrijd in een vergeleken met vorige week enigszins gewijzigde opstelling.
Mauro Bos , Graeme de Jong, Nick Heikoop, Remco van Weeren en Michail Toet vormden de verdediging. Het middenveld bestond uit Daryll Schaap, Richard Schaaphok en Lesley Dijkman. Voorin kreeg Jedsel Markes dit keer de voorkeur boven Jeffrey Kuiper en stonden Jonathan Roeleveld en Elyseo van de Graaf in de basis.
Direct toonde DUNO voorin scherpte, in de 2e minuut werd een uitstekende voorzet van Elyseo door Jedsel Markes net niet scherp genoeg ingekopt.
VDL nam al snel het initiatief over en drukte DUNO in de verdediging. Zoals al vaker dit seizoen bleek een moment van onoplettendheid fataal. Uit een indraaiende hoekschop (7e minuut) was Kees Ketting net iets attenter dan de verdediging en scoorde hij koppend 1-0.
DUNO was hierdoor toch wat aangeslagen en kon zich tot de 20e minuut moeilijk onder de druk van VDL uitwerken.
Na de 20e minuut kreeg DUNO meer grip op de wedstrijd, Richard Schaaphok was in de 22e minuut dichtbij een treffer maar zijn schot ging net voorlangs. 3 Minuten later was het wel raak. Na een scrimmage op 20 meter van het doel pikte Jedsel Markes behendig de bal op en schoot deze vanaf de rand van het strafschopgebied beheerst achter doelman Teerlink; 1-1.
Er ontrafelde zich een aantrekkelijk duel waarin beide ploegen redelijk aan elkaar waren gewaagd. VDL combineerde soms net wat makkelijker, DUNO speelde fel op de bal en hield VDL voldoende van het eigen doel af.
In de 37e minuut kwam DUNO op een wat zure manier op achterstand. Een lichte (maar ook onnodige) overtreding van Graeme de Jong werd handig en dankbaar door Kees Ketting in ontvangst genomen; direct gaan liggen en vervolgens via de 11-meterstip fraai 2-1 inschieten.
Met deze stand gingen beide ploegen de rust in.
De tweede helft had DUNO het windvoordeel mee en werd er zichtbaar beter gevoetbald. Vanuit de verdediging was er meer rust en werd meer tijd genomen om ‘voetballende oplossingen' te creëren en het spel op te bouwen.
DUNO kreeg hiermee een veldoverwicht en werd steeds dreigender rond het strafschopgebied van VDL. In de 54e minuut scoorde DUNO hierdoor ook de verdiende gelijkmaker. Lesley Dijksman schoot uit de rebound de bal onberispelijk in; 2-2.
DUNO bleef ver van het eigen doel voetballen en behield hiermee grip op de wedstrijd. Tot die 66e minuut. Een verkeerde pass van Daryll Schaap (ooooh, wat baalde Daryll zichtbaar) werd in de omschakeling direct uitgespeeld. Rodney Remmerswaal scoorde 3-2.
Tja, zo hard kan het voetbalspelletje zijn. Vorige week werd door Daryll in diezelfde 66e minuut tegen SVC de wedstrijd ten gunste van DUNO gekeerd.
Hierna was DUNO van slag. Er kroop, en dat is gezien de stand op de ranglijst begrijpelijk maar gezien het overwicht tot dan toe onnodig, onrust in het spel.
Die onrust deed DUNO ook in aanvallend opzicht de das om. De kansen die DUNO zich toch creëerde werden door Jonathan Roeleveld, Jedsel Markes en invaller Koos Kalsbeek te gehaast en onzuiver ingeschoten.
In de 84e minuut kreeg Remco van Weeren terecht zijn 2e gele kaart (en dus rood) na een handsbal in het strafschopgebied. De toegekende penalty werd fraai gekeerd door Mauro Bos.
In de resterende tijd kon DUNO geen vuist meer maken. VDL-aanvaller Nicky Buuron besliste in de 88e minuut de wedstrijd door uit een counter de 4-2 te scoren.
Het blijft dus alle hens aan dek maar dat weten alle spelers. Aan inzet en mentaliteit ligt het niet. Volgende week weer een thuiswedstrijd op Haagsche Dynamiek en dus alle kansen op drie noodzakelijke punten tegen Zevenhoven.
Rob Leenheer
