DUNO 1 - DSO 1 1-2 (0-1), 10 november 2012. FOTO'S VAN DIT DUEL DOOR DAAN DE LIGT GEMAAKT >>>.
DUNO vergat in het duel tegen DSO waar het, zoals het groen-zwart betaamt, toch vooral over gaat: spelen met hartstocht en passie. Misschien dat de DUNO'ers het deze middag wel wilden, maar vanaf de zijlijn viel het onvoldoende waar te nemen. Tegen een beter voetballende tegenstander hadden die ingrediënten voor een verrassende uitslag kunnen zorgen, maar dat bleef jammer genoeg uit. DUNO was over de hele wedstrijd genomen tamelijk machteloos; DSO nog geen kampioen maar wel een ploeg die zou kunnen gaan waarmaken wat men vooral wil: zo snel mogelijk terug naar de eerste klasse, het terrein dat vorig seizoen werd verloren.
DUNO kwam er tegen DSO onvoldoende aan te pas. Het duel tussen de hooggenoteerde ploegen in de tweede klasse C kwam daardoor nooit echt op gang. Of het moest in de slotfase zijn: DSO kreeg toen kansen om bij 0-2 de genadeklap uit te delen, verzuimde dat en zag DUNO tien minuten voor tijd via Jedsel Markes op 1-2 komen. En toen werd het ineens nog spannend. De jonge, veelbelovendescheidsrechter Martin Germs had in de slotseconden nog voor een sensatie kunnen zorgen. Maar een appel wegens hands in de 16-meter van DSO werd genegeerd, integendeel: DUNO kreeg een vrije trap tegen wegens duwen.
De club van ruim 1700 leden won zodoende van de vereniging met dik 500 leden en dat was dus verdiend. DSO had in de voorbije weken al stevig in de bus geblazen, onder meer door negen doelpunten van spits Niels Schoonen in de laatstetwee duels, en DUNO moest na de onverwachte nederlaag bij Valken'68 - weliswaar met een periodeprijs op zak - zelfvertrouwen herwinnen. Na vijf minuten kreeg DUNO randje zestien meter een vrije trap, maar Jedsel schoot in de muur. Zeventien minuten was het aan de andere kant wel raak uit een vrije trap, maar toen lag de bal op dik dertig meter. Een stuitje wipte de bal net voor doelman Murat Ozcan op, waardoor de bal vrij sullig in het doel terecht kwam. Toch was het toen 0-1.
Beide teams speelden toen nogal voorzichtig. DSO tastte de kracht van DUNO af, DUNO poogde aanvallend terug te slaan maar stuitte op een stevige defensie van de Zoetermeerders. In de 30ste en 38ste minuut ontkwam groen-zwart aan een grotere achterstand. Eerst schoot topscorer Niels Schoonen namens DSO over, daarna moest Kevin Hess op de doellijn voor redding zorgen nadat DSO de bal vanuit een hoekschop inkopte. Drie minuten later spatte een vrije trap van DSO op de DUNO-lat uiteen. Kort en goed: met 0-1 bij rust mochten we de handen dichtknijpen.
Met de hartstocht en passie wilde het, ondanks goede voornemens, ook na de doelwisseling niet lukken. Trainer Dick Boereboom hoopte dat het tij zou keren, maar moest na negentig minuten constateren dat DUNO onvoldoende kon brengen. Murat, Stephan, Kevin Hess, Lourens (later Remco van Weeren), Koen, Nick, Richard, Kevin Reijntjes (Erwin van der Harst), Jedsel, Jerry en Payo kregen de bal niet lekker aan het rollen. Passes verdwenen over de zijlijn, of er zat net een voetje van DSO'er tussen. Juist in zo'n duel mis je dan Michaïl Toet die het vuurtje nog wel eens sportief wil opstoken. Na 26 minuten laaide desondanks de wedstrijd op. Payo stond ineens frank en vrij voor het DSO-doel, maar mikte te hoog. Een minuut later had een DSO'er de 0-2 op de voet, maar hier redde Murat knap. Na 33 minuten was het toch 0-2: DSO combineerde er lustig op los en gaf de DUNO-defensie het nakijken. Een schot van Nick Heikoop werd aan de andere kant nog net gestopt, voordat Jedsel van dichtbij de spanning terugbracht. Het bleek vergeefse hoop.
Met een periodetitel op zak, een klassering in de top 5 en twee nederlagen rijker, kijken we uit naar de thuisontmoeting tegen Sportclub Monster. Dat het tijd wordt voor weer een paar punten, dat weet de DUNO-selectie wel. Zou mooi zijn als we de flair, passie en vrolijkeovertuiging om te winnen uit de eerste reeks wedstrijden zien terugkeren. Succes!
Henk Ruijl
