Eerlijk gezegd en zonder de fantastische teamprestatie en het winnen van de periodetitel tekort te willen doen; het heeft de afgelopen 6 weken in een aantal wedstrijden voor DUNO niet tegen gezeten. Wedstrijden tegen HVC'10, Gouda, SEV en Naaldwijk werden verdiend maar ook wel wat gelukkig met een goed resultaat afgesloten, vandaag echter zat het tegen Valken tegen. Het is natuurlijk zuur als je in de laatste minuut alsnog een punt verliest maar dat is inherent aan het voetbal. Geen ramp, DUNO staat na het succes van vorige week - voor zover dat nog niet het geval was - weer met beide benen op de grond en mag de komende weken laten zien waar het echt toe in staat is. Dan komen namelijk respectievelijk eerst DSO en dan Monster op bezoek.
DUNO had de afgelopen week natuurlijk nog even nagenoten van de het succes van vorige week toen de periodetitel werd gewonnen. Maar DUNO had ook scherp getraind en van enige onderschatting was dan ook geen sprake. Valken'68 had de afgelopen week na de grote nederlaag bij DSO de scherven bij elkaar geveegd en was getergd om die wanprestatie te compenseren.
DUNO-trainer Dick Boereboom had zijn opstelling noodgedwongen op enkele plaatsen moeten aanpassen. Payo Wiel was te laat en kon op de bank beginnen, Jordi Selder was geblesseerd en Jerry Wensveen was onderweg naar een wedstrijd van Manchester United (voordat er geruchten ontstaan; als toeschouwer hoor!). Voor dit drietal speelden Remco van Weeren, Donny van den Hoogenband en Kevin Rijntjes.
Met name de laatste, Kevin Rijntjes, speelde een opvallend nuttige wedstrijd. Kevin is snel, hard maar sportief in de duels, voerde meer dan goed zijn taak op het middenveld uit en speelde vooral ook een gedisciplineerde wedstrijd. Donny daarentegen had het moeilijk en leek vooral tegen zichzelf te spelen. Hij kan - en dat weten we - natuurlijk veel beter maar moet dat ook maar eens laten zien. Je zou haast willen zeggen: kom op Donny, gooi die schroom van je af en grijp je kans!!
Een 1e helft liet twee ploegen zien die gelijkwaardig waren aan elkaar en elkaar weinig kansen toestonden. Pas in de 25e minuut kreeg Stephan van derKruk onverwacht een kopkans die net over het doel verdween. Valken'68 kon eveneens geen echt gevaar stichten al veroorzaakten de vele corners (DUNO gaf veel teveel onnodig doelschoppen weg) soms onrustige situaties voor het doel van Murat Ozcan.
De 2e helft gaf overwegend eenzelfde spelbeeld te zien. Erwin van der Harst en Payo Wiel waren hierbij de vervangers van Donny en de licht geblesseerde Koen Zonneveld. Alhoewel DUNO sterk startte en zich binnen twee minuten ook twee kansen bezorgde (een bal via een Valken-verdediger op de binnenkant van de paal en een grote kans voor Payo Wiel) was er in aanvallend opzicht onvoldoende dreiging en druk.
Valken speelde een opportunistisch spel en probeerde vooral druk uit te blijven oefenen op de DUNO-verdediging. Veel kansen kreeg Valken'68 niet.
Typerend was dat pas in de 68e minuut Murat Ozcan in actie moest komen om een schot op doel te keren. Vlak hiervoor leek Nick Heikoop alleen op doel af te kunnen gaan maar werd hij onreglementair gestopt (vastgehouden) hetgeen scheidsrechter Annegarn ontging. Dat was jammer want Nick leek zo alleen voor de keeper uit te komen.
Het venijn zat duidelijk in de slotfase van de wedstrijd.
Waar een ieder genoegen zou en kon nemen met een puntendeling konden de volgende wapenfeiten worden genoteerd:
85e minuut: een kans voor de onvermoeibare Richard Schaaphok na een scrimmage.
86e minuut: een vrije trap van Jedsel Markes verdwijnt centimeters naast het doel
88e minuut: Murat moet redding brengen na mistasten in de DUNO-verdediging
90e minuut: een kopbal van Valken die net voorlangs het doel gaat en dan die 92e minuut……daar hebben we genoeg aandacht aan besteed.
Een tweede gele kaart voor Michail Toet zorgde ervoor dat hij 30 seconden voor tijd kon gaan douchen. Murat voorkwam nog een tweede treffer, dat zou ook onverdiend zijn geweest.
Een klein beetje en korte tijd uithuilen en dan vanaf dinsdag opnieuw beginnen. Het verlies is absoluut geen drama, integendeel misschien. Komende weken komen dus DSO en Monster op bezoek. Twee prachtige wedstrijden tegen twee zeer sterke tegenstanders waar zal blijken waartoe DUNO echt in staat is. Heel erg veel succes gewenst!
Rob Leenheer.
