8 december 2011 0:00
Annebeth van de Velde
DUNO - VUC 1-5 (0-2)
Haagsche Dynamiek, 4 dec. 2011. De wedstrijd staat vandaag onder sportieve begeleiding van de vriendelijke doch strenge scheidsrechter W. Hamme. Als iedereen klaarstaat geeft hij signaal en begint de thuisploeg, DUNO ballen op de goal af te vuren. Er zijn kansen voor Maureen, Amanda en ook Julita en Monique komen dichtbij vijandelijk goal. Maar allen missen doel.
De keepster van de tegenpartij kan opgelucht ademen en de tien andere dames snuiven oorlog. Door een meest onfortuinlijke actie bij ons op het moment dat we allen zeer ver opgeschoven zijn van onze eigen helft af kon een van de snipers van VUC wegdribbelen. Het veld is van haar en met het grootste gemak kan zij uithalen welk direct door het krachtige en linke schot wat ze lost doeltreffend is.
We staan achter door n onnodige fout, als we niet snel genoeg herstellen roepen we het over onszelf af dat ze ons te grazen nemen en dit gebeurt; we geven kort op de eerste treffer nog een keer de dames van VUC de ruimte uit te halen
en staan 0-2 achter.
Het spektaculaire spel van de eerste 8 minuten van DUNO wordt geschoffeerd door de eenvoudige goals die VUC weet in te tikken in de volgende 8 minuten.
Zodra het kan stuurt Jeffrey wissels erin, en wordt de verdediging omgegooid; wij gaan het spel draaien, wij gaan hier voor VUC alles dichtgooien zodat ze er niet meer doorheen komen en voor DUNO gaan we alles opengooien zodat die 8 effectieve minuten van VUC verbleken.
Maar er gebeurt niets. Ja Nancy countert elke aanval van VUC op rechts. Sarah en Michelle troeven op links elke aanval af. En we vallen weer aan, maar n schot op goal? Nee helemaal niet meer, alleen die ene van Juul.. Maar aan de score verandert niets.
We gaan met n dubbele achterstand de rust in en we komen eruit en scoren 1-2. De energie stroomt in het team en we spelen een half uur lang met de wetenschap dat het 2-2 wordt en 3-2 etc etc. Maar ook dit gebeurt niet. Er zijn kansen over en weer maar Daisy staat formidabel te keepen en weert alle gevaar. Wij pakken de wedstrijd op en veroveren meer en meer balbezit.
Dan tegen de verwachting in wordt er vanuit een corner van de tegenpartij een bal ingekopt, we komen niet direct met het antwoord en als zij weer in onze zestien staan scoren ze wederom vanuit een corner, dit keer in de rebound. 1-4 staat het nu. Lastig, maar onmogelijk?
Nu zijn we zelf giftig en eindelijk geven we de gas die er nodig is. Als n team rukken we op en paraderen we telkens over het veld naar de goal can VUC maar keer op keer resulteert het in n bal in het zijnet, een bal die oversuist, in de handen van de keeper belandt of anderzins eindigt in n misser.
We hebben de druk volledig opgevoerd en weten hoe snel wij twee, drie treffers kunnen maken waardoor de wedstrijd weer in ons handen zal liggen, maar het gebeurt niet en als we vanuit een randje buitenspel positie de nummer 11 wederom laten lopen en 1-5 laten scoren is het voorbij.
De scheidsrechter fluit af en bedrukt druipen we af.
Hartelijke groet
Annebeth
