Dames kuieren op het voetbalveld

21 maart 2010 0:00

21 maart Zoetermeer - DUNO Dames 1 - 1
Nog in de wolken van al onze uitspattingen dit weekend kwamen drie van de vier auto's op het nippertje voor de aanvangstijd aan bij S.V. Zoetermeer. Zo waren drie meiden al even bij een heel andere voetbalclub te Zoetermeer. En kwam Daisy nog met party-accessoires van de vorige avond ten tonele. De wedstrijd die voor ons werd gespeeld op veld 1 liep uit dus uiteindelijk konden we toch goed voorbereid aan onze wedstrijd beginnen.
We speelden ongecontroleerd, joegen op de bal en putten onszelf eigenlijk alleen maar uit. Langzaamaan gingen we beter samenspelen en gingen we meer druk uitoefenen op de tegenpartij. De scheidsrechter zat overal bovenop waardoor we maar een poot hoefden uit te steken richting een tegenstander met de bal en het fluitsignaal klonk al. En zo ook toen Stef een flitsende tackle, op de bal, maakte in het strafschopgebied. Meneer gaf ferm aan dat die hele beweging, op bal of niet, hem niet aanstond en legde de bal op de stip. Daisy in de goal schoot vuurballen uit haar ogen naar de dame die 'm moest nemen en die dame schoot 'm over. De opluchting bij DUNO duurde echter niet lang, er was namelijk al door onze verdediging ingelopen -na het fluitsignaal maar voordat de penalty was genomen-, de bal ging dus opnieuw op de stip en dit keer schoot die dame 'm er in. 1-0 tegen. De DUNO-Dames kuierden verder en lieten bijzonder weinig voetbal zien totdat Maureen ineens liet zien dat ze tot grootse dingen in staat is met voetbalschoenen. Simone gooide in, Annebeth tikte naar Julita, Julita op Amanda, Amanda bracht de bal bij Maureen, en ja toen kwam het.... Maureen schoof de bal achter haar standbeen langs, met een tikje van linkerbeen weer op rechts en met rechts lichtte ze de bal soepel over de keep, lekker de kruising in. 1-1.
In de tweede helft werd er veel meer gevoetbald, al legde de arbiter, die in de waslijst van beslissingen die hij nam, in best wat gevallen goed zat, het spel heel veel stil. 22 dames deden hard hun best om elk lichamelijke contact te vermijden, maar zochten uiteindelijk weer constant het duel op. Kansen waren er zat maar helaas bleef het bij een gelijkspel. Achterin werd er gebikkeld, dus op verliezen leek het niet aan te komen. Tegen het eind van de wedstrijd was Zoetermeer uitgeput en brak DUNO vaker door, wist het middenveld de ballen goed door te spelen en langs het lijntje naar de spitsen te krijgen, maar op laatste krachten bleef ook de verdediging van Zoetermeer ziel en zaligheid (haha en toch dat lichaam) in de strijd gooien en wist de thuisploeg ons elke kans door de neus te boren.
AB