DUNO dames 1 laten Corinne schitteren

27 september 2009 0:00

27 september DUNO Dames - Zoetermeer Dames 2-3 (0-1) Verrassend was het niet dat de dames hun luttele minuten van glorieus voetbal op zondag 27 september aan Corinne te danken hadden. Het was niet voor het eerst dat Corinne zich van haar beste kant liet zien op het voetbalveld. Wel was het jammer dat de dames er bij toekeken en het bij wijze van spreke aan haar over lieten. Ik zie je denken voetbal doe je niet alleen maar de eerste helft kwam er bijzonder weinig uit het elftal van DUNO. De dames wilden wel, dat zag iedereen maar de communicatie op het veld verliep slecht en zo gebeurde het dat de ene eenmansactie de andere eenmansactie opvolgde en we er niet echt als een team stonden.
Het lag niet aan de tegenpartij, zo goed zijn de dames uit Zoetermeer niet maar als je zelf geen formatie vormt dan geef je de tegenpartij, wie het ook is alle kans wel het spelletje te spelen wat je zelf laat liggen. We stonden 0-1 in de rust en lieten het kort na de rust zelfs 0-2 worden. Het was voor ons allen zo klaar als een klontje, er moeten nu direct doelpunten vallen! En in deze wedstrijd gebeurde er iets heel interessants, ik heb het zo vaak meegemaakt dat bij achterstand het paniekvoetbal gaat domineren, samenspel stopt, lange ballen en vuil spel krijgen vrij spel. Maar dat, dat deden wij vandaag juist niet. We begonnen elkaar na de lange ballen en het paniekvoetbal van de eerste helft op te zoeken. Stef en Daisy ondersteunden elkaar in de uittrappen, Julita en Amanda tikten harmonieus door de linies van Zoetermeer. Alle andere speelsters vingen de ballen op die er tussenuit vlogen, we zetten alsware de kraan wat verder open en spoelden de wedstrijd weer schoon.
En zo kwam Julita aan de bal die mooi tussen drie Zoetermeerse dames heen draaiden, zij speelde de bal op Amanda en Amanda tikte op Corinne die 2-1 maakte met haar befaamde afstandsschot. En zo zie je maar weer dat we er wel met zijn elven stonden. Corinne stal echter de show. Want toen de tegenpartij al honend lachtte bij een gloeiharde bal van Marisca vanaf een metertje of 30 die de keeper echt wel zou tegenhouden verslikten ze zich ijskoud in hun lach toen Corinne die met haar rug naar de keeper stond, helemaal niet in de actie betrokken leek, de bal nonchalant doch vliegensvlug vanuit een individueel één-tweetje met stand en schietbeen in de rechterhoek gooide, wat een geraffineerd hakje. Twee minuten voor het eind kregen we nog een tegengoal waardoor we helaas met een 2-3 eindstand het veld moesten verlaten. Woensdag lekker nonchalant ballen tegen Scheveningen om 20.15 uur op het eigen complex. Oefenwedstrijd met drie nieuwe speelsters, komt dat zien! Annebeth