DUNO Dames vegen Rotterdammers van het veld

4 oktober 2009 0:00

AGE DA2 - DUNO DA1 uitslag 1 - 4
De DUNO-dames spelen in de achtertuin van Rotterdam Airport op het splinternieuwe complex van AGE. De bordjes zijn nog niet af en de stenen van de verbouwing liggen nog op het veld maar de kantine biedt prachtig uitzicht op de voetbalvelden en daar stelen de DUNO-dames de show.
De eerste helft begint tam. We merken dat de tegenpartij een voorzichtig spelende wedstrijdpartner is waar we als fanatieke Haagse ploeg met gemak over heen moeten walsen. We merken ook dat het aan onze kant niet lekker loopt: er zijn genoeg acties en we knallen de bal alle kanten op maar we kunnen elkaar slecht vinden, acties leiden niet tot acties en ballen vliegen niet de goal in. Komt de bal via links, staan de spitsen vrij maar ze krijgen geen bal. Op rechts ligt de ruimte maar komt de bal op rechts, speelt Simone lekker fel en geeft ze spitsen kansen, schieten ze 'm er niet in. De tegenpartij blijft gelukkig afwachten waardoor we gewoon aan mogen blijven klungelen. De eerste helft kunnen we eigenlijk wel als een lekkere training beschouwen, alhoewel....??? Lekker staan trainen is niet echt de bedoeling middenin een competitiewedstrijd, het blijft echter trekken aan een dood paard, we gaan met 0-0 de rust in.
Na een oppeppend woordje van Amanda staan we weer op het veld en krijgen we even de tijd om in alle rust vliegtuigjes te kijken. Er zit er een op het toilet, en daar wachten we even op. Als alle dames weer zijn gearriveerd fluit de scheids en begint AGE direct met een sterke aanval. Onze achterhoede wordt wakkergeschudt en Daisy houdt de bal uit het goal. We hadden eigenlijk gehoopt op een nog matter Rotterdams team in de tweede helft, (die kerosinelucht die bij elk opstijgend vliegtuig speeltsters bedwelmt elke keer als zij trainen of een wedstrijd spelen, dat kan natuurlijk niet best zijn, of maakt het deze Rotterdammers juist tot supervrouwen? Zijn ze daarom allemaal zo groot en zo potig?) De wedstrijd sluimert verder, beide teams zijn beter gaan spelen maar voor de toeschouwers moet het nog steeds dodelijk saai zijn, zo super is het allemaal niet: deze wedstrijd heeft een doelpunt nodig.
Sarah schiet fel over het middenveld heen, Amanda pikt de bal op en geeft 'm door aan Julita, Julita speelt haar man uit, legt 'm voor, de bal blijft even in de voorhoede hangen maar geen verdediger die 'm wegkrijgt en dan bevrijdt Monique ons uit de spanning en schiet de bal langs de keeper. De 1-0 is daar. Corinne scoort even later uit een corner. 2-0. Dan maakt de tegenpartij 2-1 door een beetje pech aan onze kant. De wedstrijd kan weer alle kanten op, totdat Julita opstijgt en als een torpedo het rechterlijntje langs vliegt. Ze heeft zulke sterke acties op rechts en het duurt niet lang of het werpt zijn vruchten af. De potigen worden van het veld geveegd hoe groot en sterk ze ook mogen zijn. Julita neemt de bal vanaf een ingooi mee en zet flink de vaart er in, ze pingelt langs Rotterdamse schouders en knietjes en legt 'm zodra ze een kiertje ruimte heeft terug op Corinne. Cor wipt de bal omhoog terug op Julita, Julita dringt het strafschopgebied binnen en levert 'm af bij Monique die de bal er dankbaar inpiest. 3-1. Afsluitend maakt matchmaker Juilta nog een authentiek DUNO-Dames goal: het dertig-meter-schot dat dit keer voor de keeper stuit en over de uitgestrekte handen van de keeper heen, in de goal stuitert. 4-1.
Annebeth