13 september 2009 0:00
Steve de Jong
Bernardus Dames - DUNO Dames uitslag 7 - 3 (3 - 2) BEKER
De dames van Duno moesten zondag vroeg uit de veren. Zij speelden hun tweede bekerwedstrijd uit tegen Bernardus. Betekende dat de een na een nacht dansen, de adrenaline nog door het lijf gierend, de ander na een zaterdagavond vroeg naar bed, de discipline nog op het voorhoofd gedrukt, en een volgende vol winnarsmentaliteit na het zien van de overwinning van ADO op AZ op de zondag bij het kraken van de dag in Hazelswoude Rijndijk verscheen. Echt wakker waren we even later na het eerste inlooprondje op het bedauwde veld: het gras stond hoog en onze schoenen sopten.
De thuisploeg verscheen. De eerste elf startten rek- en strekoefeningen naast ons op het hoofdveld, de tweede elf liepen warm op het trainingsveld. Toen alle spieren waren opgewarmd stelden wij ons op, stelde de tegenpartij zich op, gaf de scheids het startsignaal en vulde de dug out zich met de ploeg van het trainingsveld.
Duno Dames begon met gecontroleerde passes en goed loopwerk we hielden goed balbezit en benutten de flanken. Kreeg Bernardus de bal; gooiden we het veld dicht waardoor Bernardus het moeilijk kreeg. Waardoor wij weer de bal oppikten. Julita had de bal, ze was aan de linkerkant voor het strafschopgebied en de spitsen Monique en Michelle boden zich aan. Monique bij de tweede paal kreeg de bal en liep weg van haar mannetje. Monique: 'het ging vrij simpel eigenlijk, ik liep zó weg en toen zag ik de keeper op me afkomen en maakte ik stokken.' Die bal verdween zo in de goal. Op dat moment kon het een wedstrijd worden voor Duno dat het doelpunten regenden, dat iedereen omstebeurt mocht scoren. maar lang duurde dat niet, voor Duno, we raakten achterop in balbezit en Bernardus maakte 1-1.
Duno kwam gelukkig met een nieuwe aanval. Julita startte vanaf het middenveld en speelde iedereen voorbij, gaf de bal mee aan Maurena die de bal vanaf de linkerhoek op Michelle speelde, Michelle tikte de bal met een makkelijk hakje achter zichzelf langs en schoot 'm er in. 1-2 voor Duno. Bernardus antwoordde tweemaal en we gingen met 3-2 de de rust in.
Vrijwel direct na de rust keerden de kansen. Monique: 'Via Maureen kreeg ik de bal, ik liep weg van mijn man weg, 't was een mooie steekpass van Maureen, ik hield de bal en kon 'm nog net in de linkerhoek schieten.' We stonden weer gelijk en alle moed was terug... tot ons tempo vertraagde en Bernardus twee aan twee bleef wisselen, toen het 4-3 en 5-3 en 6-3 werd voor Bernardus. Annebeth: 'Toen had ik het gehad. Ik denk: die bal komt niet meer bij Stef.' We waren inmiddels alle controle kwijt op het veld. Stef kreeg 25 misschien wel 30 ballen die ze allemaal tegenhield. 'Ik stond rechtsachter, mijn man hijgte me in de nek, niet nog één, niet nog één, dacht ik, ik werkte mijn been gevolgd door mijn lichaam in de lucht en ja hoor de bal, mooi hoog voorgezet door Bernardus, wist ik te stoppen, ik gaf een ferme trap tegen de bal, een glorieus gevoel overmande me, totdat ik keek, en ik zag waar het heen ging met die bal... die mooie bal, hij tuimelde omlaag, ik keek naar Stef en Stef naar mij, we keken naar de bal, er was niks meer wat de bal stoppen zou, het publiek veerde op, ik voelde een koude rilling, ik liet mij vallen op de grond in de hoop door die grond te kunnen zakken, maar het was 7-3 voor Bernardus en dat bleef het. Mijn teamgenootjes liepen op mij af, niet om te juichen om de 'mooie goal' maar om te troosten. "Ja hoor eigen goal, kon er ook nog wel bij, zoiets gebeurt gelukkig maar 1x per jaar en de competitie moet nog beginnen. Dus Dames de prints gaan gewoon door.... Duno wordt kampioen! :-"
Annebeth
