De zondag begon met rust en stilte. Zaten de dames in de kerk? Waren de dames hun tong verloren? Welnee!! De dames toonden respect. En hadden eigenlijk geen keus: zij moesten zo snel en aandachtig mogelijk van hun nieuwe trainer Amanda Brettell drie kantjes doornemen met doelstellingen en verwachtingen voor de rest van het seizoen. De nieuwe trainster had haarfijn opgeschreven voor de Haagse voetbaldames wat ze wil bereiken met het team en wat ze verwacht van het team.
Toen iedereen klaar was en het er ook nog mee eens was volgden we Assistent Trainer Jeffrey Thakoer naar de kleedkamer waar de opstelling voor de wedstrijd bekend werd gemaakt. Daisy nog steeds geblesseerd aan haar duim stond opgesteld in de voorhoede en Marisca startte in de goal verder stond iedereen op bekende posities en rijk aan supporters begonnen we aan de wedstrijd.
De openingstreffer werd gemaakt door CKC. We hadden al ontzettend veel kansen gehad. Dus het viel rauw op ons dak, dat de tegenpartij de bal er, het leek wel toeval, vanuit een kluwel van verdedigers en aanvallers over de doellijn liep. Direct daarna liep Simone echter op goal af en passte langs de keeper de bal strak in de goal. Maar... ons juichen werd gestaakt door de scheidsrechter. Het was hands!! De tegenpartij kreeg de bal dus mee, en werd ook kort daarop weer gevaarlijk met een bal op de lat. Er openbaarde zich een pot van paniekvoetbal. Op elke bal werd gejaagd en was de bal veroverd dan kreeg die een jengel zodat de volgende opnieuw op de bal jagen moest. Op links jaagde door dit knotsgekke knalvoetbal de verdediging van CKC de bal dikwijls over de achterlijn waarna we vanuit de corner de ballen langs de verdediging lieten jagen. De keeper stopte echter elke bal. Een bal niet, een mooie treffer van Monique na een perfecte steekbal van Daisy... echter volgens de grens niet randje maar puur buitenspel, ook deze goal werd afgekeurd. Er volgde een mooie opbouw vanaf rechts, zoals we er een paar zagen in de wedstrijd. Dat begon dan vaak al bij de rechtsachter Nancy, die zo behendig als ze is, telkens de bal van CKC wist te ontfutselen. Het schaarse samenspel van de eerste helft leidde tot twee mooie treffers: de eerste van Monique en de tweede van Daisy, op aangeven van Monique.
In de rust werden de taken door Jeffrey nog even benadrukt en werd genoemd dat we nu eindelijk het mooie voetbal dat we in de training tonen ook op de wedstrijddag mochten laten zien. En verrassend maar waar: zo geschiedde. De tweede helft stond in het teken van prachtig samenspel. Stef nam de keeperstaak op zich en liet zien dat ze daar perfect op haar plek was. De achterhoede speelde goed samen met beheersd tikwerk van Michelle en Sarah en snelheid van Nancy op rechts en een Marisca die soms tot flink ver over de middellijn meeging. Monique kreeg prachtkansen maar werd bij haar "derde" goal teruggefloten omdat het buitenspel was volgens de grensrechter en ook scheids. Lena liep prachtig in de gaten en had een mooi schot op goal. Van Amanda zagen we een paar heerlijke acties maar de slottreffer van Corinne besloot de wedstrijd op wel een hele mooie manier. Ze speelde een verdediger uit en leek het gat in te lopen waar de keepster al klaar stond maar schoot toen, net op het moment dat de keepster weg bewoog van de goal in de andere hoek en die bal denderde met een rotvaart vanaf iets voorbij de middellijn in een keer naar de goal. De verdediger rende er nog achteraan maar er was geen houden aan. DUNO-Vrouwen won overtuigend met 3-1.
Daarna volgde de cooling down, een van de nieuwe verwachtingen van de trainster.. en wat een mooi gezicht moet dat groepje strekkende meiden zijn geweest!
