Dames hebben de arbiter tegen

1 november 2009 0:00

Hellevoetsluis - DUNO uitslag 2 - 2 (1 - 1)
De DUNO-Dames delen zondag in Hellevoetsluis rake klappen uit, al in vijf minuten staan we 1-0 voor. Een flitsende actie van Maureen. De tegenpartij voert de druk op. We laten Hellevoetsluis meerdere keren uithalen naar Daisy. Daisy weert vijf venijnige doelpogingen van de thuisploeg eer wij zelf weer in de buurt van de 16 aan de Hellevoetse kant komen. Een harde bal in de kruising, een schot laag en scherp die Daisy uit het goal stoot, de rebound die ze uit de verre hoek links haalt opverend vanuit de eerdere duik. Aan Daisy ligt het niet en ze maant ons mee te voetballen. Mandekking in de achterhoede wordt opgepakt. Middenveld biedt zich meer aan, we zien meer Haagse ballen in de voeten gespeeld worden maar beweging in de spelmacht is er niet. Hellevoetsluis regeert in de slotfase van de eerste helft en maakt voor rust 1-1.
De tweede helft begin direct met een aanval van DUNO. Door zwaar geschut van de Hellevoetverdediging wordt het niet direct 2-1 maar Amanda peutert een corner los. Marisca legt de bal voor de goal en Michelle knalt er weerbarstig door heen, steekt haar voet pinnig uit en maakt de 2-1. De weg is weer vrij voor de geproefde overwinning. We houden korte lijntjes en spelen geconditioneerd. De wedstrijd kent vele machtsvertoningen, bij de start DUNO, dan Hellevoetsluis tot de rust, in de tweede helft zwaait DUNO de scepter zonder twijfel maar wellicht te lang voor de gemoedsrust van het arbitrale duo uit Hellevoetsluis? De arbiter trekt zijn broekje strak, steekt zijn borst vooruit en laat zich gelden. Een verdediger slaat een bal voor de goal weg. De grensrechter verklaart: "het was inderdaad hands, het was in het strafschopgebied, dat is een penalty dat weet ik ook" maar vervolgens zegt de beste man: "Je denkt toch niet dat ik mijn eigen team een penalty tegen laat geven?" Aan de kant wordt er geroepen, DUNO raakt buiten zinnen, de tegenpartij beaamt dat ze in hun geval ook woest zouden zijn.
De woede is groot. Mooi spel leveren is moeilijk. We bevinden ons in het doolhof dat de arbiter van dit potje maakt, lekker door voetballen gaat ons niet allemaal even best af. Saskia probeert rechtvaardigheid terug te brengen door de scheidsrechter na een nieuwe tegenstrijdige handeling aan te spreken maar krijgt zonder pardon geel. Hij waarschuwt haar dat ze bij een volgende kik direct het veld afgestuurd zal worden. De grip op het spel is zoek en we laten de 2-2 vallen - hebben vijf meter voor de goal een Hellevoetse volledig vrij laten staan -de frustratie stak de kop op-. Daisy dwingt ons met de onzin die we vertonen te nokken en het lijkt er op dat het weer een normale wedstrijd wordt. De scheids en de grens hebben na de gelijkmaker "hun scherpte" verloren, Hellevoetsluis en DUNO hervatten de strijd. De wedstrijd is echter besloten, doelpunten blijven uit. Met een gelijkspel verlaten we het veld. De speelsters schudden elkaars handjes en de scheids en grens verdwijnen in hun hok waar zij hun lichamen wassen in onschuld.
Annebeth