Good-old Joop Schilte brengt geluk, euforie naar eerste zege DUNO 1

De opluchting en euforie zijn groot als scheidsrechter Joop de Wit DUNO 1 tegen Ariston'80 op dinsdagavond 22 maart affluit. Het is 1-0 en DUNO boekt de eerste overwinning van het seizoen. Spelers, begeleiders en andere DUNO'ers buitelen over elkaar heen, in de wetenschap dat niet alleen die eerste drie punten binnen zijn, maar dat we ook de laatste plaats verlaten.

Er is een fraai filmpje van: 
(het verslag gaat verder onder de video)


Dat die vreugde zo groot is, is begrijpelijk. Al wekenlang (op de uitbeurt bij DSVP na dan) speelt ons vlaggenschip voetbal dat het aankijken maar dan waard is, maar meer dan vijf gelijke spelen levert het niet op. Week in week uit scherpen trainer Kenneth Lamens en spelers de zaken aan, maar een zege levert het allemaal niet op. Tot het dinsdagavond zo ver is. De souverrein leidende arbiter De Wit, ongelooflijk hoe hij nog altijd zo kundig en in-het-belang van de voetballers fluit, complimenten, heeft nog niet afgeblazen of DUNO gaat los. De Delftse studenten druipen onverrichterzake af.

Good-old

Good old Joop Schilte, een DUNO'er met heel veel verdiensten op zijn naam, ziet het allemaal verheugd aan. Joop kan er weer eens zijn, na een moeilijke periode vol verdriet. Zijn zoon Rob staat achter de bar en ziet hoe zijn vader geniet en... geluk brengt! Begrijpelijk klinkt na afloop dat Joop de komende duels niet mag ontbreken. Wanneer je als clublid vol aanzien, zeg maar gerust corryfee, zoveel losmaakt en de spelers tot de overwinning stuwt... dan is de roep om er blijvend bij te zijn natuurlijk groot.

DUNO sluit zo een mooie dinsdagavond verrassend fijn af - en Joop, en met hem vele DUNO'ers, zien dat het goed is. Kenneth Lamens is na afloop opgelucht, blij en trots. Dat laatste is verklaarbaar, want ook de oefenmeester heeft wel gezien hoezeer zijn ploeg lijdt onder het "nbet niet" syndroom. En los van een enkele slecht gespeelde wedstrijd, zoals afgelopen zaterdag, kan hij zijn hard werkende vrouw en mannen weinig verwijten. De spirit is steeds geweldig gebleven, de trainingsopkomst uitstekend en het elftal oogt steevast fit. Als het dan toch lukt, de laatste plaats wordt verlaten, mag je trots zijn.

Bijna op voorsprong

De enige dame in het veld is ook de dame die DUNO bijna op voorsprong brengt. Nog voor rust schiet Julia Kagie een bal op de paal en ziet DUNO zo hoe bijna de voorsprong wordt bereikt. Dat gebeurt in een wedstrijd met over en weer kansen, zeker in de slotfase is het billen knijpen wanneer Ariston'80 alle schroom overboord gooit, extra aanvallende impulsen brengt en er alles aan doet om de gelijkmaker te forceren. Het is dankzij uitstekend verdedigend werk dat DUNO de voorsprong behoudt.

Met de 0-0 bij rust mogen beide teams tevreden zijn; pas na de doelwisseling valt het eerste doelpunt. En hoe! Ook hier is het een good-old DUNO'er die van zich doet spreken: Erwin van der Harst. Hij is het, de speler die eerder op de schouders ging en afscheid nam, die uit een hoekschop er vol voor gaat en bij de eerste paal de bal binnenkopt. Een fantastisch mooie goal en natuurlijk is de blijdschap op dat moment al heel groot. Dat juist Erwin er weer bij is en scoort, is geen toeval. Dit jonge DUNO-elftal heeft gewoon routine nodig en dan zie je hoe goed het kan draaien.

Rentree

Vanuit dat perspectief is het ook fijn dat routinier Patrick Zandvliet na blessureleed vanavond zijn rentree zal maken. Ook zijn inbreng kan DUNO goed gebruiken.

Ruim een half uur na de goal van Erwin gaat het los op DUNO. Gejuich, spelers die elkaar in de armen vallen en een avond die zal worden gevierd. En dat mag ook. Om ons vanaf dondedag weer vol te storten op de thuisbeurt tegen Duindorp SV.

Succes alvast!

Opstelling DUNO: Max Fuld, Yilmaz Dogan, Sharad Ramautar, Olav Ruijl, Ralf Kramer, Danny Wigleven, Youssef Talhaoui, Julia Kagie, Siwan Keles, Elyseo van der Graaf, Tim van Zweden. Wissels: Erwin van der Harst, Jos Roffel, Patrick Zandvliet.