DUNO JO12-1 speelt pannen van het dak maar vergeet zichzelf te belonen

 

 

Vorige week spoelde het water de korrels van het kunstgras bij Forum sport en stonden we voor niks om 8.00 uur in Voorburg. Vandaag waren de voorspellingen niet veel beter, het veld in Rijswijk gelukkig wel en dus mochten we om 9.45 aantreden tegen Semper.

De afgelopen week weer een gretig en gemotiveerd 12-1 gezien op de training en met die instelling stonden de spelers ook aan de aftrap. Het betere van het spel is direct voor DUNO. Fel in de duels en goed combineren bij balbezit. Siem verovert de bal en speelt 2 man uit, helaas spat zijn schot uiteen op de paal. Semper houdt er een duidelijk spelbeeld op na, achterin 2 grote spelers die ervoor zorgen dat we niet dicht bij het doel kunnen komen en een goede keeper die alle afstandschoten pakt, vervolgens wordt veelvuldig de lange bal gehanteerd in de hoop gevaarlijk te kunnen zijn in de counter.

Pannen van het dak

Hierdoor volgt er een vrij eentonige wedstrijd. DUNO speelt de pannen van het dak, maar weet niet tot scoren te komen. Dan komt die oude voetbal wet weer om de hoek kijken. In de 38e minuut is Semper weg na een lange bal en komen op 1-0 voorsprong. DUNO doet alles om gelijk te maken en moet daarin veel risico nemen, wat resulteert in nog een snelle uitbraak en de 2-0 voor Semper. Semper heeft dus gewonnen, maar heeft DUNO verloren??? De uitslag zegt van wel, maar wij stappen niet het veld op met als prioriteit "winnen", natuurlijk moet je altijd willen winnen, maar wij stappen het veld op om te voetballen!!!! Gedurende de hele wedstrijd was er ook maar 1 ploeg die op senioren niveau de bal rondspeelde en de wedstrijd controleerde en als voetbal hetgene is waarvoor je het veld op stapt heb je op de lange termijn zeker niet verloren vandaag! 

De trainers hebben ondanks het resultaat weer genoten langs de lijn, de mentaliteit, het inzicht, het teamspel, en ga zo maar door, ongekend op deze leeftijd! Neem Lieke als voorbeeld, wat een genot om deze meid in het team te hebben. Naar haar teamgenoten toe het medeleven wat alleen een vrouw kan hebben, maar als die handschoenen aangaan een tijger in het goal. Altijd bezig zijn om beter te worden en dat zien we elke wedstrijd terug. Of Bauke, speelt pas zijn 2e wedstrijd in het team, maar het lijkt alsof hij nooit anders heeft gedaan, controlerend op het middenveld elke bal veroveren en een medespeler zoeken.

Uiteraard kunnen deze nieuwe spelers zich alleen zo snel aanpassen als daar al een geweldig team staat die ze warm opvangen. De laatste speler die ik vandaag extra benoem (zonder de rest tekort te doen) is Siem. Ooit in een ver verleden loofde ik Siem om zijn "dromerigheid", als je nu langs de lijn staat kan je niet voorstellen dat dat om dezelfde speler gaat. Siem ging vandaag voorop in de strijd, verloor geen duel, was geconcentreerd en sterk aan de bal. Iets dat hij eigenlijk het hele seizoen al is. Ontwikkeld zich van verdediger tot speler die de hele linkerkant kan bestrijken.

War voel ik mij een winnaar dat ik met al deze jonge spelers mag samen werken, dat ik een heel klein onderdeel mag uitmaken van deze ontwikkeling en het van zo dichtbij wekelijks mag zien.

Semper heeft dus de punten vandaag, maar Alfons, Frank en ik voelen ons de echte winnaars!!!

 

Een trotse trainer!